Środki zapobiegające nadużyciom

Uregulowanie włoskie nie przewiduje żadnego rozwiązania ograniczającego maksymalny całkowity czas trwania umów czy liczbę ponownie zawieranych umów; nie przewiduje również rozwiązania z nimi równorzędnego. W tych okolicznościach, ponowne zawieranie umów powinno być uzasadnione „obiektywnym powodem”, takim jak szczególny charakter zadań, ich swoiste cechy lub realizacja słusznego celu polityki społecznej.

Zdaniem Trybunału, tymczasowe zastępowanie pracowników ze względów polityki społecznej (nieobecność wskutek choroby, urlopy rodzicielskie, macierzyńskie i inne) stanowi obiektywny powód uzasadniający określony czas trwania umowy.

Trybunał zauważył również, że szkolnictwo odpowiada prawu podstawowemu gwarantowanemu na podstawie włoskiej konstytucji, które ustanawia po stronie państwa włoskiego obowiązek zorganizowania usług szkolnictwa w taki sposób, by zapewnić stałą zgodność pomiędzy liczbą nauczycieli a liczbą uczniów, co zależy od wielu czynników, z których niektóre mogą być trudne do kontrolowania czy przewidzenia. Czynniki te świadczą o szczególnej potrzebie elastyczności, która może obiektywnie uzasadniać korzystanie z kolejnych umów o pracę na czas określony.

Podobnie Trybunał przyznał, że w sytuacji, gdy państwo członkowskie zastrzega, w szkołach, nad którymi sprawuje zarząd, dostęp do stałych stanowisk dla członków personelu, którzy pomyślnie przeszli postępowanie konkursowe, poprzez mianowanie, może być również obiektywnie uzasadnione, że w oczekiwaniu na zakończenie tych konkursów na stanowiskach do obsadzenia zatrudnia się osoby w oparciu o kolejne umowy o pracę na czas określony.

Jednakże - w przeciwieństwie do tego, co podnosi rząd włoski - sama okoliczność, że uregulowanie krajowe, które zezwala właśnie na ponowne zawieranie umów o pracę na czas określony w celu obsadzenia w drodze rocznych zastępstw wolnych i nieobsadzonych stanowisk w oczekiwaniu na zakończenie postępowań konkursowych, mogłoby być uzasadnione „obiektywnym powodem” nie wystarczy do tego, by stało się ono zgodne z porozumieniem ramowym, jeśli okazuje się, że konkretne stosowanie tego uregulowania prowadzi w świetle okoliczności faktycznych sprawy do nadużyć w korzystaniu z kolejnych umów o pracę na czas określony. Jest tak wtedy, gdy z umów tych korzysta się w celu zaspokojenia stałych i długookresowych potrzeb szkół państwowych w zakresie personelu.