Trybunał Konstytucyjny odczytuje treść kwestionowanych przepisów z uwzględnieniem orzecznictwa sądów administracyjnych. Przykładowo – dla rozstrzygnięcia sprawy tzw. milczącej interpretacji podatkowej⁹ punktem wyjścia dla Trybunału była uchwała pełnego składu Izby Finansowej NSA z 14 grudnia 2009 r.¹⁰. Trybunał przyjął takie rozumienie przepisu, jak wskazane w uchwale NSA, oraz ocenił je jako optymalnie urzeczywistniające unormowania Konstytucji. Dzięki temu można było uniknąć stwierdzenia niekonstytucyjności zakwestionowanego przepisu.

Odnotowuję z prezesowską satysfakcją, że sądy administracyjne odwołują się do orzecznictwa Trybunału Konstytucyjnego i przyjmują je życzliwie. W zeszłym roku Naczelny Sąd Administracyjny przypomniał, że związanie sędziów Konstytucją i ustawami – o którym mowa w art. 178 ust. 1 Konstytucji – oznacza konieczność uwzględniania, na każdym etapie postępowania, skutków prawnych wynikających z orzeczeń Trybunału¹¹. W innym wyroku NSA zaznaczył, że dotyczy to m.in. postępowania kasacyjnego, także w razie wydania wyroku Trybunału już po wniesieniu skargi kasacyjnej¹². To podejście oznacza, że dla Naczelnego Sądu Administracyjnego Trybunał jest partnerem w odczytywaniu treści Konstytucji, a jego orzecznictwo traktuje jako wynikający z ustawy zasadniczej nieodzowny element konstytucjonalizacji naszego systemu prawa.

Równie życzliwe podejście do orzecznictwa Trybunału Konstytucyjnego przyjmują wojewódzkie sądy administracyjne, które stopniowo konstytucjonalizują praktykę stosowania prawa. Przytoczę charakterystyczny tego przykład. Odwołując się do wyroku Trybunału Konstytucyjnego w sprawie zatrzymania prawa jazdy dłużnika alimentacyjnego¹³, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie nie podzielił stanowisk innych sądów administracyjnych jako niezgodnych ze stanowiskiem zajętym przez Trybunał¹⁴.

Kolejną ważną formą współpracy Trybunału Konstytucyjnego z sądownictwem administracyjnym jest pozytywne podejście Naczelnego Sądu Administracyjnego do naszych próśb o informację o praktykę orzeczniczą i wykładnię przepisów. W zeszłym roku taka informacja była dla nas istotną pomocą m.in. w rozpatrzeniu sprawy opodatkowania nieodpłatnych świadczeń pracodawcy na rzecz pracownika, o której już dziś wspominałem¹⁵.