7. art. 203u § 3 ustawy powołanej w punkcie 1 jest zgodny z art. 2 konstytucji oraz nie jest niezgodny z art. 77 ust. 2 konstytucji.

Ponadto Trybunał Konstytucyjny postanowił umorzyć postępowanie w pozostałym zakresie.

W pierwszej kolejności Trybunał odniósł się do zaskarżonych przepisów ogólnych prawa spółdzielczego mających zastosowanie do wszystkich rodzajów spółdzielni.

Art. 16a prawa spółdzielczego jest regulacją szczególną. Pozwala spadkobiercy lub spadkobiercom członka spółdzielni wstąpić – na zasadzie wyjątku – w prawa związane z udziałami w spółdzielni, które przysługiwały spadkodawcy, jeżeli spadkobierca jest członkiem danej spółdzielni lub do niej przystąpi. Ustawodawca dodając do prawa spółdzielczego zaskarżony przepis poszerzył zakres uprawnień spadkobierców członków spółdzielni, które dotychczas – według zasad ogólnych – ograniczały się do roszczenia o zwrot wartości udziałów przysługujących spadkodawcy.

Trybunał stwierdził, że zaskarżony art. 16a prawa spółdzielczego określa prawo podlegające dziedziczeniu, krąg osób, które mogą odziedziczyć to prawo, a także przesłanki dziedziczenia. A zatem, wbrew twierdzeniom wnioskodawcy, treść art. 16a nie jest niejasna, ani nieprecyzyjna. Zaskarżony przepis nie ogranicza również zdolności dziedziczenia udziałów w spółdzielni ani nie narusza zasady równości. Każdy spadkobierca, niezależnie od tytułu nabycia spadku, może skorzystać z uprawnienia do dziedziczenia udziałów. Także warunek członkostwa spadkobiercy w spółdzielni jest racjonalny i konieczny. Udział może przysługiwać tylko członkowi spółdzielni i bez członkostwa traci rację bytu. Trybunał zwrócił uwagę, że każda spółdzielnia, w granicach prawa, może określić warunki członkostwa, które odpowiadają jej specyfice. Jeżeli spadkobiercy nie zdecydują się na złożenie deklaracji członkowskiej, albo nie będą spełniać kryteriów uzyskania członkostwa, to na zasadach ogólnych uzyskają roszczenie o wypłatę wartości udziałów spadkodawcy.

Kolejnym zaskarżonym przepisem ogólnym prawa spółdzielczego był art. 36 § 5 i 6. Przepis ten ustanawia ograniczenia w udzielaniu przez członków spółdzielni pełnomocnictwa na walne zgromadzenie osobom będącym członkami zarządu lub pracownikami spółdzielni. Trybunał orzekł, że zaskarżona regulacja nie narusza wolności zrzeszenia się. Ma na celu zapewnienie prawidłowego funkcjonowania najważniejszego organu spółdzielni, którym jest walne zgromadzenie członków. Walne zgromadzenie podejmuje najistotniejsze rozstrzygnięcia dotyczące działalności spółdzielni, w tym m.in. określa kierunki jej rozwoju, które ma realizować zarząd. Kontroluje również władze spółdzielni, w tym zarząd, udzielając absolutorium jego członkom. Tym samym istnieje potencjalny konflikt interesów członków walnego zgromadzenia i członków zarządu spółdzielni. Analogicznie do konfliktu interesów mogłoby prowadzić występowanie pracownika spółdzielni w charakterze pełnomocnika. Pracownicy podlegają bowiem zarządowi spółdzielni. Trybunał nie podzielił również zarzutów wnioskodawcy dotyczących naruszenia przez zaskarżony przepis zasady równości.