Niezasadny jest także zarzut naruszenia art. 64 ust. 2 konstytucji. Obowiązek negatywny nałożony w tym wzorcu kontroli na ustawodawcę powstrzymywania się od przyjmowania regulacji, które mogłyby pozbawiać ochrony prawnej lub tę ochronę ograniczać został zachowany. W przyjętej regulacji intertemporalnej jednakowo są traktowane osoby, w stosunku do których termin przedawnienia dochodzenia roszczenia upłynął. Jednakowymi regulacjami - wprowadzonymi przez art. 442¹ k.c. - zostali objęci wszyscy poszkodowani, dla których termin przedawnienia jeszcze się nie zakończył.

Trybunał uznał, że wzorzec z art. 77 ust. 1 konstytucji wprowadzający zasadę wynagrodzenia za szkodę wyrządzoną przez niezgodne z prawem działanie organu władzy publicznej pozostaje nieadekwatny do przedmiotu pytania prawnego z dwóch niezależnych powodów: szkoda wyrządzona powódce podczas pobytu w szpitalu nie jest konsekwencją niezgodnego z prawem działania organów władzy publicznej. Ponadto gwarancja zawarta w art. 77 znajduje zastosowanie do szkód powstałych po 17 października 1997 r., czyli od dnia wejścia w życie konstytucji, kiedy to nastąpiła konstytucjonalizacja prawa do wynagrodzenia szkody wyrządzonej niezgodnym z prawem działaniem władzy publicznej. W badanej sprawie, co nie jest kwestionowane, szkoda została wyrządzona przed tą datą.

Rozprawie przewodniczyła sędzia TK Sławomira Wronkowska-Jaśkiewicz, sprawozdawcą był sędzia TK Zbigniew Cieślak.

Wyrok jest ostateczny, a jego sentencja podlega ogłoszeniu w Dzienniku Ustaw.

Zespół Prasy i Informacji TK