Demokratycznie wybrana większość może być głupia, prostacka i ograniczona. Dlatego dobrym zabezpieczeniem jest Europejska Konwencja Praw Człowieka. Ona hamuje władzę i prawo.  Jednostka potrzebuje tej metodologii, ponieważ władza większości może służyć jej nadużyciu.

W procesie formowania narodów religia stanowiła podstawę tożsamości niektórych z nich. Uprzywilejowujemy prawo do wolności wyznania, bo służy ono nieraz budowie tożsamości.  Większość państw europejskich to państwa narodowe. Rzeczą sztuczną jest oddzielenie irlandzkości od katolicyzmu.

Jakie było uzasadnienie do invocatio Dei w preambule projektu europejskiej konstytucji? To nie miała być konstytucja taka, jak inne: ona miała odzwierciedlać tradycje konstytucyjne wszystkich państw Europy, by wszyscy mieszkańcy Europy mogli odnaleźć swoją w niej tożsamość. Większość państw europejskich ma odwołania do Boga (Niemcy), a nawet do Trójcy Świętej (Irlandia) lub ogólnie do chrześcijaństwa. Europejska tożsamość wspiera się na filarze ateńskim, oraz na drugim, jerozolimskim. Brak odwołania do tego drugiego filara byłby aberracją. Tak jak odwołanie wyłącznie do chrześcijaństwa, a nie tylko do Aten, Rzymu i Oświecenia.

Indywidualna wolność w całej Europie jest skarbem konstytucyjnym. Każda z konstytucji chroni prawo do swobody religijnej i do swobody od religii. Europa jest pluralistyczna. Francja w 1 artykule konstytucji definiuje się jako republika laicka. Po przekroczeniu kanału La Manche odnajdujemy państwo, w którym królowa, jako głowa kościoła anglikańskiego, mianuje arcybiskupa Canterbury. Hymn brytyjski brzmi „Boże chroń królową”, a flaga to krzyż Św. Jerzego.

Europa to obszar braku dyskryminacji. Kiedy broniłem prawa do krzyża dowodziłem, że usunięcie go ze szkoły było naruszeniem prawa Włochów do bycia Włochami. Bo to było elementem prawa do tożsamości. W Europie państwa szanują tę wolność do i od religii.

Mimo, że Wielka Brytania jest anglikańska, państwo umożliwiło wyznawcom innych religii utożsamianie się z tym krajem. Bo to jest kraj, który pozwala czuć się Anglikami imigrantom. Inaczej jest np. w Polsce – tu często imigranci