Po drugie stronie jednak – która wydaje się mieć intelektualną przewagę – słyszy się język wykluczenia, , a zarozumialstwo „pseudooświeconych zawsze lepiej wiedzących” jest nieznośne. Zamiast rozmawiać z zagubioną młodzieżą od Wszechpolaków wołać będzie, by trzeba delegalizować, zamiast polemiki użyje się maczugi oskarżeń o faszyzm itd. itd. A wszystkich przebije w tym polityk-celebryta Janusz Palikot.

Po obu stronach brak elementarnej chęci do dialogu i rozmowy, umiejętności słuchania tego co mówi inny. Polskie życie publiczne zdaje się być prymitywne jak blogowisko , gdzie można pozwolić sobie na brak szacunku dla oponenta, chamstwo i werbalną agresję.

Jesteśmy państwem, w którym niemal nie ma forów, gdzie ludzie o różnych poglądach mogą spotykać się i wspólnie rozmawiać, być siebie nawzajem ciekawi, dzielić się swoimi opiniami. Chęć jednak takich właśnie spotkań i debat ma większość Polaków. I to trzeba sobie powiedzieć i zacząć rozmawiać, nie wierząc temu, że Polacy są podzieleni. Mają różne poglądy i opinie i bardzo chcieliby ze sobą o tym dyskutować. Wzywam do rozsądku ponad podziałami, póki polska demokracja nie jest wcale zagrożona, a jedynie brakom jej kultury politycznej należy poświęcić znacznie więcej uwagi.