Cel regulacji ograniczających swobody i wolności sędziów w stanie spoczynku

48.   Wprowadzenie powyższych ograniczeń praw i wolności sędziów Trybunału Konstytucyjnego ma dość jasny do określenia cel. Projektodawcy nie ukrywają nawet, że ich zamiarem jest, by osoby będące sędziami Trybunału Konstytucyjnego w stanie spoczynku nie mogły angażować się w żadną działalność polityczną, społeczną lub gospodarczą, zaś w przypadku takiego zaangażowania podlegały odpowiedzialności dyscyplinarnej, a więc odpowiedzialności o charakterze represyjnym. Podjęcie działalności politycznej, społecznej lub gospodarczej będzie mogło prowadzić nawet do utraty statusu sędziego Trybunału Konstytucyjnego w stanie spoczynku, w związku z popełnieniem deliktu dyscyplinarnego. Oznacza to, chociażby, utratę immunitetu, jaki tym sędziom obecnie przysługuje.

49.  Zdaniem Naczelnej Rady Adwokackiej wprowadzenie, w miejsce generalnej zasady odpowiedzialności dyscyplinarnej za: „naruszenie przepisów prawa, uchybienie godności swego urzędu lub inne nieetyczne zachowanie, mogące podważyć zaufanie do jego osoby" katalogu zakazów i nakazów co do funkcjonowania sędziów w stanie spoczynku nie jest uzasadnione w żaden sposób ich statusem. Jest oczywiste, że sędzia w stanie spoczynku może prowadzić działalność publiczną, piastować funkcje w organach osób prawnych, a nawet posiadać akcje bądź udziały w spółkach handlowych - nie uchybiając w żaden sposób godności swego stanu. Podkreślić trzeba, że przewidziane w art. 195 ust. 3 Konstytucji RP zakaz przynależności do partii politycznej, związku zawodowego czy prowadzenia działalności publicznej dotyczy wyłącznie sędziów Trybunału Konstytucyjnego w okresie zajmowania stanowiska.