39.   Należy również dodać, że zgodnie z art. 180 ust. 1 i ust. 2 Konstytucji, sędziowie są nieusuwalni, a złożenie sędziego z urzędu, zawieszenie w urzędowaniu, przeniesienie do innej siedziby lub na inne stanowisko wbrew jego woli może nastąpić jedynie na mocy orzeczenia sądu i tylko w przypadkach określonych w ustawie. Przyjęte w projekcie rozwiązanie to nic innego jak ex lege domniemanie zrzeczenia się przez sędziego Trybunału Konstytucyjnego stanowiska polegające na połączeniu warunku X ze skutkiem Y, niezależnie od tego, czy warunek X w ogóle zaistniał i czy był obiektywnie możliwy do spełnienia, bez kontroli sądowej - za taką nie można uznać uchwały Zgromadzenia Ogólnego Sędziów Trybunału Konstytucyjnego. Taka konstrukcja protezy usunięcia sędziego Trybunału Konstytucyjnego z urzędu w rażący sposób łamie nie tylko zasadę nieusuwalności sędziów, a ponadto narusza konstytucyjne wyznaczniki procedury, która może doprowadzić do złożenia sędziego z urzędu, wyłączając wbrew wyraźnej treści przepisu - czynnik sądowy i orzeczenie sądowe.

40.   Naczelna Rada Adwokacka popiera uwagi przedstawione w opinii Biura Studiów i Analiz Sądu Najwyższego w opinii z dnia 12 października 2016 r. do projektu ustawy wskazujące, że sankcja wprowadzona w omawianych przepisach rodzi skutek nie tylko zrzeczenia się urzędu, ale powoduje także pozbawienie sędziego stanu spoczynku, skoro sędzia przechodzi w stan spoczynku „po zakończeniu kadencji" (art. 27 ust.l projektu ustawy), a tych przypadkach ma miejsce przerwanie kadencji sędziego konstytucyjnego, a nie jej zakończenie.

5)   SĘDZIOWIE W STANIE SPOCZYNKU

41. Przepisy rozdziału 4 projektu ustawy w szerokim zakresie odnoszą się do problematyki sędziów konstytucyjnych w stanie spoczynku. Ich prawa i obowiązki, zwłaszcza te ostatnie, są uregulowane w sposób niemal tak szeroki, jak w przypadku sędziów czynnych zawodowo. Na uwagę zasługuje zwłaszcza wprowadzenie znaczących ograniczeń praw i wolności obywatelskich jakie wprowadza się wobec tych osób.