14 października Europejski Trybunał Praw Człowieka zajmie się sprawą zwaną „Tagajewa i inni przeciw Rosji”.

Sprawa ma swoje źródło w siedmiu skargach, złożonych przez 447 obywateli Federacji Rosyjskiej. Dotyczy zaś ataku terrorystycznego we wrześniu 2004 roku na szkołę podstawową w Biesłanie w Północnej Osetii, wzięcia zakładników, oblężenia szkoły i ataku na nią, co spowodowało śmierć 334 zakładników, w tym 186 dzieci oraz rany u 750 osób. Niektórzy ze skarżących sami byli zakładnikami, także byli ranni, pozostali to bliscy zakładników zabitych lub rannych.

Rankiem 1 września 2004 roku grupa uzbrojonych po zęby terrorystów zajęła dziedziniec szkoły, na którym odbywała  się uroczystość rozpoczęcia roku szkolnego. Ponad 110 osób zostało stłoczonych w Sali gimnastycznej, w której terroryści rozmieścili ładunki wybuchowe. Już pierwszego dnia zabito kilka osób. Pozostali zakładnicy przebywali w trudnych do wytrzymania warunkach, pozbawieni żywności, wody i lekarstw, zagrożeni egzekucją.

3 września eksplozje zniszczyły salę gimnastyczną, wielu zakładników zginęło bezpośrednio wskutek wybuchów, innych zabili terroryści, wreszcie pożar, wywołany przez eksplozje.

Wiele sprzeczności dotyczy próby odpowiedzi na pytanie, kto spowodował eksplozje. Seria raportów kryminalistycznych obciąża odpowiedzialnością terrorystów. Jednak osoby, które złożyły powództwo, opierając się na dokumentach i świadectwach podnoszą, że dwie pierwsze eksplozje wywołały osoby z zewnątrz. Po nich siły bezpieczeństwa zaatakowały budynek i natknęły się na twardy opór ze strony terrorystów. Wielu zakładników zginęło lub odniosło rany w trakcie tego ataku. Uważa się, że wszyscy terroryści – prócz jednego – zostali zabici. Oficjalne śledztwo wyłącznie ich obciąża odpowiedzialnością za wszystkie straty w ludziach.

Skarżący powołując się na art. 2 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka (prawo do życia) podnoszą zwłaszcza, że państwo rosyjskie nie dopełniło obowiązku ochronyzakladników wobec znanego im ryzyka narażenia zakładników na utratę życia. Ponadto skarżą się na nieskuteczne planowanie operacji, nieefektywne negocjacje z terrorystami i wreszcie całkowicie nieprofesjonalny atak na szkołę. Niektórzy ze skarżących podnoszą, że wiele ofiar to skutek nieproporcjonalnych środków, użytych przez władze.

Część skarżących odwołuje się do artykułów 3 (zakaz nieludzkiego lub poniżającego traktowania), 6 (prawo do sprawiedliwego sądu), 8 (poszanowanie dla życia prywatnego i rodzinnego), 10 (wolność słowa) i 13 (prawo do odszkodowania) Konwencji.

Skargi wpłynęły do ETPC między czerwcem 2007 a majem 2011. Władze Federacji Rosyjskiej zostały powiadomione o skargach w kwietniu 2012.