WSA uznał też, że żądane przez skarżących dokumenty stanowią informację publiczną. W myśl przepisów ustawy, taką informację

„stanowi każda wiadomość wytworzona przez szeroko rozumiane władze publiczne oraz osoby pełniące funkcje publiczne, a także inne podmioty, które władzę publiczną realizują lub gospodarują mieniem komunalnym lub majątkiem Skarbu Państwa w zakresie tych kompetencji (…). Treść dokumentów wytworzonych przez organy władzy publicznej i podmioty niebędące organami administracji publicznej, treść wystąpień, opinii i ocen przez nie dokonywanych niezależnie do jakiego podmiotu są one kierowane i jakiej sprawy dotyczą, stanowią informację publiczną. Są nią zarówno treści dokumentów bezpośrednio przez organ wytworzonych, jak i te, których używa się przy realizacji przewidzianych prawem zadań (także te, które tylko w części go dotyczą), nawet gdy nie pochodzą wprost od niego.”

Dlatego też spółka miała obowiązek załatwić wniosek skarżących w sposób i w formie określonej w przepisach ustawy o dostępie do informacji publicznej – a ponieważ tego nie zrobiła, pozostaje w nieuzasadnionej bezczynności.

Biuletyn Kompas, Instytut Spraw Publicznych