U nas tymczasem…

Konstytucja, owszem, stanowi o odrębności i niezależności sądów i trybunałów od innych władz oraz o niezawisłości i nieusuwalności sędziów. Sejm uchwala jednak przepisy, które inny konstytucyjny organ, Krajowa Rada Sądownictwa, zaskarża do Trybunału Konstytucyjnego. Stojąc na straży wspomnianych zasad zauważa bowiem, że przyjęte i obowiązujące regulacje, naruszają zasadę podziału i równowagi pomiędzy władzą wykonawczą i sądowniczą, ograniczając odrębność i niezależność sądów.

Tworzy się też projekty aktów podustawowych, w których władza wykonawcza dość niefrasobliwie przyznaje, że to, o czym dotąd mówiły niechętne politycznym planom środowiska** – próba obejścia ustawy zasadniczej – stać się może legislacyjną rzeczywistością (kto ma uszy, niechaj… legislacja.rcl.gov.pl/). Na szczególną uwagę zasługuje ulubiona, zda się, formuła polskiego prawodawcy, że oto przedmiot danej regulacji „nie jest objęty prawem Unii Europejskiej”. I nic to, że Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej uznaje, że prawo do rzetelnego procesu sądowego, wynikające z europejskiej Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, stanowi prawo podstawowe, którego Unia przestrzega jako zasady ogólnej***.

Cóż…

Kończąc, wypada jasno powiedzieć, że niezależność sądów winna być bezcenna. Za wszystko inne… W tym wypadku zapłacimy kolejnymi obciążeniami fiskalnymi, to pewne.

* wyroki Europejskiego Trybunału Praw Człowieka z dnia 30 listopada 2010r., 23614/08; z dnia 6 maja 2003r., 39343/98; z dnia 26 października 1984r., 9186/80)

** www.iustitia.pl/content/view/829/257/; http://orka.sejm.gov.pl/zapisy7.nsf/0/BD36AC739F230079C12579C10050A6AA/%24File/0031407.pdf

*** wyrok z dnia 19 lutego 2009r. C-308/07 P.

studioopinii.pl