Ponadto Intel wypłacał określone kwoty trzem producentom komputerów (HP, Acer i Lenovo) w zamian za opóźnienie lub zaprzestanie wprowadzania na rynek produktów wyposażonych w procesory AMD lub wprowadzenie ograniczeń w dystrybucji tych produktów.

Na podstawie wytycznych z 2006 r. Komisja nałożyła na Intel grzywnę w kwocie 1,06 mld EUR⁶. Jest to najwyższa spośród grzywien, jakie Komisja nałożyła kiedykolwiek na pojedyncze przedsiębiorstwo za naruszenie reguł konkurencji.

Intel wniósł do Sądu skargę na decyzję Komisji. Zażądał stwierdzenia nieważności decyzji lub przynajmniej znacznego obniżenia wysokości grzywny⁷.

W wydanym dzisiaj wyroku Sąd oddalił skargę, potwierdzając tym samym decyzję Komisji.

Sąd stwierdził w szczególności, że rabaty przyznane spółkom Dell, HP, NEC i Lenovo są rabatami lojalnościowymi. Rabaty takie, w sytuacji gdy przyznaje je przedsiębiorstwo zajmujące pozycję dominującą, stoją na przeszkodzie realizacji celu, jakim jest zapewnienie niezakłóconej konkurencji na wspólnym rynku. W typowych okolicznościach podstawą ich udzielenia nie jest bowiem świadczenie gospodarcze uzasadniające przyznanie takiej korzyści finansowej, ale zamiar ograniczenia możliwości korzystania przez nabywców ze swobodnie wybranych źródeł zaopatrzenia oraz zablokowania dostępu do rynku innym producentom. Udzielanie tego rodzaju rabatów stanowi nadużycie pozycji dominującej, o ile nie istnieje obiektywne uzasadnienie dla takiego postępowania. Rabaty lojalnościowe przyznawane przez przedsiębiorstwo zajmujące pozycję dominującą są w stanie, ze względu na sam swój charakter, prowadzić do ograniczenia konkurencji i wykluczenia konkurentów z rynku. W rozpatrywanych tu okolicznościach nie istnieje zatem konieczność wykazania, że mogły one doprowadzić do ograniczenia konkurencji w każdym konkretnym przypadku.

W tym względzie Sąd zwrócił uwagę, że aby konkurent mógł przedstawić atrakcyjną ofertę nie wystarczy, że zaoferuje on klientowi Intela atrakcyjne warunki sprzedaży jednostek, które sam może dostarczyć. Konkurent ten musi również zrekompensować klientowi Intela ryzyko utraty rabatu lojalnościowego w konsekwencji podjęcia przezeń decyzji o zaopatrzeniu się u owego konkurenta. Aby móc złożyć atrakcyjną ofertę konkurent powinien zatem zawrzeć, jedynie w tej części dostawy, którą sam jest w stanie zrealizować na rzecz klienta, rabat przyznany przez Intela w odniesieniu do całego lub prawie całego zapotrzebowania klienta (w tym zapotrzebowania, które jest w stanie zaspokoić tylko Intel, jako praktycznie wyłączny dostawca).