TK



ETS o swobodzie świadczenia usług w transporcie morskim

armator| bandera panamska| ETS| Europejski Obszar Gospodarczy| Norwegia| swoboda świadczenia usług| Szwecja| transport morski

włącz czytnik

Trybunał podkreślił, że mając na uwadze to rozróżnienie, należy ustalić, czy dana osoba lub spółka może zostać uznana za podmiot świadczący te usługi. Jest tak w przypadku, gdy użytkuje ona statek, za którego pośrednictwem odbywa się transport. W zakresie oceny prawdziwości tego twierdzenia wyłącznie właściwy jest sąd odsyłający.

Zakładając, że Fonnship powinna zostać uznana za podmiot świadczący usługi transportu morskiego i że w tym zakresie bezsporne jest, iż odbiorcy tych usług mieli w tym przypadku siedziby w państwach będących stronami porozumienia EOG innych niż Norwegia, to sąd odsyłający będzie musiał orzec, że spółka ta mieści się w zakresie podmiotowym stosowania prawa Unii. W tym przypadku każde ograniczenie, które bez obiektywnego uzasadnienia mogło uniemożliwiać, utrudniać czy czynić mniej atrakcyjnym świadczenie usług, należy uznać za niezgodne z prawem Unii.

Na stosowanie prawa Unii w żaden sposób nie wpływa okoliczność, że statek wykonujący transport morski, na którym zatrudnieni są pracownicy, na których rzecz prowadzono wspomniane działania, pływa pod banderą państwa trzeciego, ani okoliczność, że członkowie załogi statku są obywatelami państw trzecich.

Trybunał wywiódł z tego, że spółka z siedzibą w państwie EOG, która jest właścicielem statku pływającego pod banderą państwa trzeciego, może powoływać się na swobodę świadczenia usług w sytuacji, gdy świadczy usługi transportu morskiego z państwa lub do państwa EOG, pod warunkiem że z uwagi na użytkowanie tego statku spółkę tę można uznać za podmiot świadczący usługi i że odbiorcy tych usług mają siedzibę w państwach EOG innych niż państwo, w którym siedzibę ma omawiana spółka.

UWAGA: Odesłanie prejudycjalne pozwala sądom państw członkowskich, w ramach rozpatrywanego przez nie sporu, zwrócić się do Trybunału z pytaniem o wykładnię prawa Unii lub o ocenę ważności aktu Unii. Trybunał nie rozpoznaje sporu krajowego. Do sądu krajowego należy rozstrzygnięcie sprawy zgodnie z orzeczeniem Trybunału. Orzeczenie to wiąże w ten sam sposób inne sądy krajowe, które spotkają się z podobnym problemem.

Świat

Zawartość i treści prezentowane w serwisie Obserwator Konstytucyjny nie przedstawiają oficjalnego stanowiska Trybunału Konstytucyjnego.

 
 
 

Artykuły powiązane

Brak art. powiąznych.

 
 
 

Załączniki

Brak załączników do artykułu.

 
 
 

Komentarze

Brak komentarzy.