³Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (Dz.U. L 166, s. 1, sprostowanie w Dz.U. 2004, L 200, s. 1), zmienione rozporządzeniem Komisji (UE) nr 1244/2010 z dnia 9 grudnia 2010 r. (Dz.U. L 338, s. 35). Rozporządzenie to nie ma zastosowania do pomocy społecznej (przy czym pojęcie to jest węższe od pojęcia ujętego w dyrektywie dotyczącej praw obywateli Unii). Jednakże ma ono częściowo zastosowanie do „specjalnych nieskładkowych świadczeń pieniężnych”, które noszą cechy zarówno zabezpieczenia społecznego, jak i pomocy społecznej, i których finansowanie wynika wyłącznie z ogólnego opodatkowania. W omawianym wyroku Trybunał uściślił, że wyrażona w rozporządzeniu zasada równości traktowania ma zastosowanie do tych świadczeń.

⁴ W odniesieniu do Niemiec rozporządzenie wymienia w szczególności świadczenia na pokrycie kosztów utrzymania w ramach podstawowego zabezpieczeni a dla osób poszukujących pracy. Sozialgericht w Lipsku uznał odnośne świadczenia za „specjalne nieskładkowe świadczenia pieniężne”.

UWAGA: Odesłanie prejudycjalne pozwala sądom państw członkowskich, w ramach rozpatrywanego przez nie sporu, zwrócić się do Trybunału z pytaniem o wykładnię prawa Unii lub o ocenę ważności aktu Unii. Trybunał nie rozpoznaje sporu krajowego. Do sądu krajowego należy rozstrzygnięcie sprawy zgodnie z orzeczeniem Trybunału. Orzeczenie to wiąże w ten sam sposób inne sądy krajowe, które spotkają się z podobnym problemem.

Trybunał Sprawiedliwości UE