TK
HFPC – kryzysy konstytucyjne związane z działalnością sądów konstytucyjnych w krajach Europy Środkowo-Wschodniej
amicus curiae| Fidesz| HFPC| Mołdawia| Rumunia| Słowacja| Viktor Orbán| Węgry
włącz czytnikPomimo wszystkich tych zastrzeżeń, w kwietniu 2014 r. koalicja Fidesz-KDNP wygrała kolejne wybory uzyskując ok. 45% głosów, co przełożyło się na blisko 67% miejsc w parlamencie. W lutym 2015 r. koalicja utraciła jednak większość umożliwiającą samodzielną zmianę Konstytucji, gdyż w wyborach uzupełniających, które zostały zorganizowane po wygaszeniu mandatu deputowanego Fideszu, Tibora Navracsicsa, powołanego na stanowisko Komisarza Europejskiego, kandydat partii V. Orbana przegrał z kandydatem niezależnym.
Rumunia
Także w trakcie kryzysu politycznego w Rumunii, do eskalacji którego doszło w 2012 r., podejmowane były działania mające na celu ograniczenie kompetencji Sądu Konstytucyjnego. Kryzys konstytucyjny w Rumunii związany był z rywalizacją polityczną między głównymi siłami politycznymi w kraju, tj. Partią Socjal-Demokratyczną (PSD) i Demokratyczną Partią Liberalną (PDL). W wyborach prezydenckich w 2009 r. zwyciężył niewielką przewagą głosów kandydat PDL, dotychczasowy prezydent Traian Băsescu. Prezydent wysunął jako kandydata na premiera Emila Boca, również polityka PDL, któremu udało się uzyskać wotum zaufania w parlamencie. Popularność partii rządzącej zaczęła drastycznie spadać od 2010 r., kiedy to w związku z kryzysem ekonomicznym wdrażała ona szereg środków mających na celu oszczędności w sektorze finansów publicznych. Punktem kulminacyjnym okazała się podjęta pod koniec 2011 r. reforma służby zdrowia, przewidująca m.in. częściową prywatyzację szpitali oraz ograniczenie świadczeń finansowanych ze środków publicznych, która doprowadziła do masowych protestów społecznych na początku 2012 r. Protesty te doprowadziły do złożenia dymisji przez premiera E. Boca. Na jego miejsce prezydent Băsescu desygnował Mihaia R. Ungureanu, którego rząd utrzymał się jednak przy władzy zaledwie 3 miesiące – w kwietniu 2012 r. parlament, w którym dominować zaczęła Koalicja Socjal-Liberalna (USD) złożona z PSD, Narodowej Partii Liberalnej (PNL) oraz dwóch mniejszych partii, uchwaliła bowiem wobec niego wotum nieufności. Nie mając wyboru, prezydent desygnował na premiera lidera PSD, Victora Pontę, którego rząd uzyskał wotum zaufania w maju 2012 r.
Zawartość i treści prezentowane w serwisie Obserwator Konstytucyjny nie przedstawiają oficjalnego stanowiska Trybunału Konstytucyjnego.
Artykuły powiązane
Załączniki
Komentarze
Polecane
-
Oświadczenie Andrzeja Rzeplińskiego, prezesa Trybunału Konstytucyjnego
Andrzej Rzepliński -
Kaczorowski: Mitteleuropa po triumfie Trumpa
Aleksander Kaczorowski -
Piotrowski: Trybunał Konstytucyjny na straży wolnych wyborów i podstaw demokracji
Ryszard Piotrowski -
Prawnicy wobec sytuacji Trybunału Konstytucyjnego, badania i ankieta
Kamil Stępniak -
Skotnicka-Illasiewicz: Młodzież wobec Unii w niespokojnych czasach
Elżbieta Skotnicka-Illasiewicz
Najczęściej czytane
-
O naszym sądownictwie
Jan Cipiur -
Przepraszam, to niemal oszustwo
Stefan Bratkowski -
iACTA alea est
Magdalena Jungnikiel -
TK oddalił wniosek Lecha Kaczyńskiego dotyczący obywatelstwa polskiego
Redakcja -
Adwokat o reformie wymiaru sprawiedliwości
Rafał Dębowski
Brak komentarzy.