TK



Klauzula napomnienia

aborcja| Alicja Tysiąc| antykoncepcja| bioetyka| klauzula sumienia| Komitet Bioetyki PAN| paternalizm| prawa pacjenta| profesor Chazan| świadczenia zdrowotne

włącz czytnik

Klauzula sumienia przysługuje wyłącznie osobom. Może się to wydawać oczywiste i wspominanie o tym niepotrzebne, ale pojawiają się sytuacje, w których odmowa wykonania świadczenia medycznego motywowana jest polityką placówki („W naszym szpitalu nie wykonujemy aborcji.”). Takie jej użycie jest niedozwolone.

Ważnym punktem w stanowisku Komitetu jest przyznanie, iż nie każdy pogląd zasługuje na to, by móc uzasadniać nim wstrzymanie się od udzielenia świadczenia. Stąd też proponowany wymóg napisania uzasadnienia dla swojej decyzji przez lekarza i podania w nim konkretnej zasady moralnej, która byłaby w przeciwnym wypadku naruszana. Jak przekonująco wyjaśnia Komitet:

 

Komitet Bioetyki pragnie zwrócić uwagę, że ani intensywność czyjegoś przekonania o słuszności własnego poglądu, ani gorliwość w jego głoszeniu, same w sobie nie stanowią dostatecznej racji dla działania w imię tego poglądu, w szczególności, gdy działanie takie wywołuje negatywne skutki po stronie innych osób, prowadzi do ograniczenia lub naruszenia ich praw. Ludzie potrafią przejawiać szczerość i namiętność w głoszeniu przekonań, które ugruntowane są na uprzedzeniach i irracjonalnej niechęci czy odrazie. Czysta intuicja wysnuwająca z siebie własną treść i odrzucająca wymóg podania uzasadnienia może stać się ślepą i niebezpieczną siłą.

 

Chyba najważniejszą sprawą jest to, jakich świadczeń lekarz ma prawo odmówić powołując się na klauzulę sumienia. W opinii Komitetu lekarz ma prawo odmówić tylko osobistego wykonania świadczenia zdrowotnego, jeżeli bezpośrednio narusza ono dobro, które według tego lekarza powinno być bezwzględnie chronione. Tym samym lekarz nie może, powołując się na klauzulę sumienia, odmówić dostarczenia pacjentowi informacji bądź środków, które dopiero pacjentowi posłużą do podjęcia ostatecznej decyzji o swoim zdrowiu. W szczególności lekarz nie może odmówić udzielenia informacji o stanie zdrowia czy prawach pacjenta, zbadania go, skierowania go na dalsze badana czy też wydania recepty na wyrób medyczny, którego stosowanie pozostaje wyłącznie w gestii pacjenta. Postępując inaczej pozbawia się pacjenta możliwości samodzielnej decyzji.

Debaty

Zawartość i treści prezentowane w serwisie Obserwator Konstytucyjny nie przedstawiają oficjalnego stanowiska Trybunału Konstytucyjnego.

 
 
 

Załączniki

Brak załączników do artykułu.

 
 
 

Komentarze

Brak komentarzy.