Narzędzia te, umiejętnie stosowane, powinny powstrzymywać podmioty posiadające kontrolę nad spółkami operatorskimi na poszczególnych koncesjach wydobywczych przed nadmierną optymalizacją podatkową w zakresie podatku CIT i sprawiać, że baza podatkowa (zysk) w zakresie tego podatku nie byłaby sztucznie zaniżana, gdyż takie działanie mogłoby zostać poczytane za działanie na szkodę spółki i akcjonariusza publicznego. W ten sposób bez dodatkowego komplikowania systemu podatkowego nowymi regulacjami, bez wprowadzania dodatkowego elementu ryzyka dla inwestorów, związanego z nieadekwatnością stawek podatku kopalnianego od węglowodorów względem dynamicznie zmieniającej się sytuacji makroekonomicznej, notowań poszczególnych surowców i specyfiki działalności poszukiwawczo-wydobywczej w dziedzinie złóż niekonwencjonalnych, państwo mogłoby w sposób godziwy partycypować w zyskach z wydobycia gazu i ropy ze złóż niekonwencjonalnych. Należy zauważyć, że budżet państwa, obok dochodów z podatków pośrednich przedstawionych wcześniej, otrzymywałyby w przyszłości także środki z podatku CIT w postaci zbliżonej do strumienia pieniężnego, jaki wpływa obecnie od dochodowych spółek Skarbu Państwa. Ze zwiększonych wpływów z podatku PIT i CIT skorzystają gminy, do których transferowany jest istotny udział we wpływach z podatków dochodowych od podatników posiadających siedzibę na obszarze gminy. W związku z funkcjonowaniem podobnego mechanizmu w finansowaniu zadań powiatów i województw, beneficjentami będą również budżety tych jednostek samorządu terytorialnego, na terenie których będą miały siedzibę podmioty zajmujące się usługami wydobywczymi i okołowydobywczymi lub zamieszkiwać będą pracownicy w nich zatrudnieni.

Państwo, jeśli dochodziłoby do zbyt daleko idącej optymalizacji podatkowej w zakresie podatku CIT, zmniejszającej wykazywany dochód przez spółki operatorskie na poszczególnych koncesjach - obok palety praw z akcji - miałoby zawsze do dyspozycji narzędzia podatkowe, takie jak np. wprowadzenie reguły ring fence, która polega na tym, że wydatki i straty mogą zostać uznane za koszty podatkowe tylko wtedy, jeżeli zostały poniesione w związku z poszukiwaniem, wydobyciem i produkcją surowców.

W ustawie o sposobie określenia wynagrodzenia za użytkowanie górnicze, powinna zostać ustalona stała ilość akcji zwykłych oraz widełki określające dolną i górną ilość akcji niemych uprzywilejowanych w zakresie dywidendy w spółkach operatorskich na poszczególnych koncesjach obejmowanych przez Skarb Państwa jako wynagrodzenie na użytkowanie górnicze kopalin objętych prawem własności górniczej. W zależności od zasobności złoża oraz poniesionych kosztów poszukiwań i rozpoznania złoża, w ramach widełek organ koncesyjny mógłby indywidualnie negocjować z partnerem prywatnym ostateczną ilość akcji niemych uprzywilejowanych w zakresie dywidendy. Dochody państwa z tytułu dywidend i CIT będą co prawda odsunięte w czasie – do wystąpienia zysku, ale co istotne – sposób podziału zysków nie generowałby dodatkowych kosztów po stronie inwestorów oraz sprzyjałby w miarę szybkiemu zwrotowi nakładów inwestycyjnych.