Kúria (węgierski sąd najwyższy), przed którym toczy się postępowanie kasacyjne, skierował do Trybunału pytanie, czy warunek umowy określający kurs wymiany walut mający zastosowanie do umowy kredytu wyrażonej w walucie obcej dotyczy głównego przedmiotu umowy, czy też adekwatności wynagrodzenia w stosunku do świadczonej usługi. W odnośnym przypadku sąd ten zmierza do ustalenia, w jakim przypadku warunek taki należy uznać za wyrażony prostym i zrozumiałym językiem, ze skutkiem tego rodzaju, iż jego nieuczciwy charakter nie może zostać poddany ocenie na podstawie dyrektywy. Sąd węgierski pragnie również ustalić, czy w sytuacji, w

której umowa nie może być wykonywana po uznaniu nieuczciwego warunku za niewiążący, sąd krajowy może zmienić lub uzupełnić treść umowy.

W przedłożonej dzisiaj opinii rzecznik generalny Nils Wahl uszczegółowił, po pierwsze, że w celu określenia co stanowi główny przedmiot umowy, należy ustalić dla każdego przypadku z osobna, które świadczenie bądź świadczenia należy obiektywnie uznać za istotne z punktu widzenia ogólnej konstrukcji umowy. Należy w związku z tym zbadać, czy dany warunek odnosi się do świadczenia stanowiącego o istocie umowy w tym sensie, że w braku takiego warunku umowa traciłaby jedną ze swoich podstawowych cech, względnie nie mogłaby być wykonywana na podstawie pozostałych postanowień umowy.

W tych okolicznościach rzecznik generalny Wahl jest zdania, że w przypadku umowy celowo wyrażonej w walucie obcej (jak ma to miejsce w rozpatrywanym przypadku), warunki określające mający zastosowanie kurs wymiany waluty dotyczą, podobnie jak warunki dotyczące udostępnienia kapitału i zapłaty odsetek, głównego przedmiotu umowy. Stanowią one bowiem jeden z niezbędnych elementów mechanizmu kredytu udzielanego w walucie obcej, ponieważ ich brak czyniłby wykonanie umowy niemożliwym.

Po drugie, jeżeli chodzi o kwestię, czy warunki te zostały zredagowane w sposób prosty i zrozumiały, rzecznik generalny stwierdził, że ocena tego ich charakteru nie powinna być ograniczana wyłącznie do aspektów czysto językowych. Prosty i zrozumiały charakter warunku umowy powinien bowiem zapewnić konsumentowi informacje, z których pomocą będzie on w stanie dokonać oceny pozytywnych i negatywnych skutków zawarcia umowy oraz ewentualnego ryzyka związanego z tym przedsięwzięciem. W związku z tym konsument musi nie tylko zrozumieć treść warunku umowy, ale również treść związanych z nim obowiązków i praw.