Protest wyborczy można wnieść z powodu dopuszczenia się przestępstwa przeciwko wyborom, mającego wpływ na przebieg głosowania, ustalenie wyników głosowania lub wyników wyborów lub naruszenia przepisów kodeksu dotyczących głosowania, ustalenia wyników głosowania lub wyników wyborów, mającego wpływ na wynik wyborów (art. 82 § 1).

W proteście wyborczym należy sformułować konkretne zarzuty wskazujące, jakie przepisy kodeksu wyborczego i w jaki sposób zostały naruszone albo, jakie przestępstwo przeciwko wyborom zostało popełnione. Wnoszący protest powinien w nim również przedstawić lub wskazać konkretne dowody, na których opiera swoje zarzuty (art. 82). Kodeks wyborczy ustala pisemną formę wniesienia protestu. Nie jest zatem możliwe wniesienie go w innej formie, czyli na przykład w postaci elektronicznej (art. 321 § 1).### br br ###

Rozpatrywanie skarg

Sąd Najwyższy rozpatruje protesty w składzie 3 sędziów, w postępowaniu nieprocesowym, i wydaje opinię w formie postanowienia w sprawie protestu (art. 323 § 1).

Sąd Najwyższy na podstawie sprawozdania z wyborów przedstawionego przez PKW oraz po rozpoznaniu protestów rozstrzyga o ważności wyboru Prezydenta Rzeczypospolitej w formie uchwały podjętej nie później niż w 30 dniu po podaniu wyników wyborów do publicznej wiadomości przez PKW (art. 324).

W 1995 r. najwięcej protestów

Po wyborach prezydenckich przeprowadzonych w 2010 r. do Sądu Najwyższego wpłynęło 378 protestów wyborczych, z czego za zasadne w całości lub części sąd uznał 16 spośród nich. Żadne ze stwierdzonych nieprawidłowości nie miały wpływu na wynik wyborów.

W 2005 r. do SN wpłynęło 51 protestów, z czego 3 uznano za zasadne, a po wyborach prezydenckich przeprowadzonych w 2000 r. sąd rozpoznał 96 protestów. Zarzuty były zasadne także tylko w przypadku 3 protestów. Sąd Najwyższy uznał, że naruszenia stwierdzone po wyborach przeprowadzonych zarówno w 2000 r. jak i 2005 r. nie miały wpływu na ich wynik.

Najwięcej, bo niemal 595 tys. protestów, wpłynęło do Sądu Najwyższego po wyborach w 1995 r. Zdecydowana większość z nich (ponad 593 tys.) dotyczyła podania nieprawdziwych danych o wykształceniu jednego z kandydatów. Sąd Najwyższy uznał zarzuty tych protestów za zasadne, lecz bez wpływu na wynik wyborów.
Lex.pl