3. Rozpoznając sprawę K 47/15 Trybunał podkreślił, że „za podstawę niniejszego orzeczenia przyjmuje bezpośrednio stosowalne przepisy Konstytucji oraz ustawę o TK w brzmieniu nadanym przez ustawę nowelizującą” (cz. III, pkt 1.8 uzasadnienia).Trybunał zaznaczył jednak równocześnie, że pominięte zostały niektóre „zaskarżone regulacje, która dotyczą trybu postępowania przed Trybunałem Konstytucyjnym i mogłyby mieć potencjalnie zastosowanie w niniejszej sprawie” (cz. III, pkt 1.8 uzasadnienia). Przystępując do rozpoznania sprawy K 47/15 Trybunał, „wyłączył stosowanie określonych przepisów ustawy o TK po nowelizacji, które uniemożliwiały wydanie orzeczenia bez zwłoki.

Dotyczyło to:

-  udziału co najmniej 13 sędziów TK w pełnym składzie Trybunału (por. art. 44 ust. 3),
-  wyznaczania terminów rozpraw, na których rozpoznawane są wnioski, według kolejności wpływu spraw do Trybunału (por. art. 80 ust. 2),
-  wyznaczania terminów rozpraw w sprawach orzekanych w pełnym składnie nie wcześniej niż po upływie 6 miesięcy od dnia doręczenia uczestnikom postępowania zawiadomienia o  jej terminie (por. art. 87 ust. 2),
-  wydawania orzeczeń w pełnym składzie większością 2/3 głosów (por. art. 99 ust. 1).” (cz. III, pkt. 10.2 uzasadnienia).

Równocześnie Trybunał stwierdził, że: „pozostałe unormowania ustawy o TK, nieobjęte nowelizacją i niezaskarżone, stwarzają wystarczające podstawy do procedowania i  rozstrzygnięcia niniejszej sprawy”. (cz. III, pkt. 1.14 uzasadnienia).

Z uzasadnienia wyroku o sygn. K 47/15 wyraźnie wynika dlaczego Trybunał pominął jako podstawy orzekania niektóre przepisy ustawy o TK. Pominięcie przepisów zostało uznane przez Trybunał za środek nadzwyczajny i ostateczny, stosowany wobec braku innej możliwości zapewnienia zgodności z Konstytucją wydawanego wyroku. Trybunał podkreślił, że „nie może działać (w tym zwłaszcza orzekać) na podstawie przepisów, które zostały zaskarżone i budzą istotne wątpliwości pod względem zgodności z Konstytucją. Tworzyłoby to zagrożenie orzekania w sprawach zawisłych przed Trybunałem, naruszałoby prawa i wolności obywateli oczekujących na rozpoznanie skargi konstytucyjnej czy pytania prawnego, a także wpływałoby na stabilność i przewidywalność systemu prawa”. Ponadto, z uwagi na: „nieodwracalność wad proceduralnych wyroków Trybunału, jest więc nader istotne, aby wszelkie ewentualne wątpliwości konstytucyjne co do podstaw jego orzekania były wyjaśnione, zanim przepisy te będą stosowane. W tym sensie niniejsze orzeczenie jest wydawane w sytuacji nadzwyczajnej. Jest ono niezbędne dla przełamania wątpliwości dotyczących ustawy o TK i stanowi warunek sine qua non zgodnego z Konstytucją orzekania przez Trybunał w kolejnych sprawach.” (cz. III, pkt. 1.4 uzasadnienia).