TK



TK: brak sądowej kontroli odmowy oraz cofnięcia wyznaczenia obrońcy z urzędu jest niekonstytucyjny

cofnięcie wyznaczenia obrońcy z urzędu| Kodeks postępowania karnego| Leon Kieres| Marek Zubik| obrona obligatoryjna| obrońca z urzędu| RPO| Trybunał Konstytucyjny| uprawnienia oskarżonego

włącz czytnik

Rozstrzygnięcie w sprawie wyznaczenia obrońcy z urzędu powinno, co do zasady, podlegać weryfikacji sądowej, zgodnie z wymogami art. 45 ust. l oraz art. 78 konstytucji. Ewentualne odstępstwo od zasady zaskarżalności byłoby możliwe jedynie przy założeniu, że da się uzasadnić szczególnymi okolicznościami legitymowanymi konstytucyjnie. Na gruncie rozpatrywanej sprawy Trybunał nie znalazł jednak takich okoliczności, które uzasadniałyby odstąpienie od zaskarżalności rozstrzygnięcia o odmowie wyznaczenia obrońcy z urzędu niezamożnemu oskarżonemu. Nie przemawia za tym ani przesłanka ważnego interesu postępowania, ani postulat jego sprawnego i szybkiego przeprowadzenia. Określenie sposobu, w jaki oskarżony będzie realizował przysługujące mu prawo podmiotowe do obrony dotyczy bowiem jednej z podstawowych gwarancji, wyznaczających jego status w ramach postępowania karnego.

Rozstrzygnięcie podejmowane na podstawie art.81 § l w związku z art. 78 § l k.p.k. pozostawione jest poza zakresem kompetencji sądu w rozumieniu konstytucyjnym. Wyznaczenie obrońcy z urzędu niezamożnemu oskarżonemu leży bowiem w kompetencji prezesa sądu właściwego do rozpoznania sprawy, a wydane przez niego rozstrzygnięcie nie podlega kontroli sądu.

Trybunał Konstytucyjny

Zawartość i treści prezentowane w serwisie Obserwator Konstytucyjny nie przedstawiają oficjalnego stanowiska Trybunału Konstytucyjnego.

 
 
 

Artykuły powiązane

Brak art. powiąznych.

 
 
 

Załączniki

Brak załączników do artykułu.

 
 
 

Komentarze

Brak komentarzy.