Jeżeli chodzi o zasadę równego traktowania, Trybunał orzekł, że pod względem użyteczności środków integracji, takich jak nabycie znajomości języka, jak i wiedzy o społeczeństwie danego państwa, sytuacja obywateli państw trzecich nie jest porównywalna do sytuacji obywateli danego państwa członkowskiego. A zatem fakt, że obowiązek integracji społecznej nie został nałożony na obywateli danego państwa członkowskiego, nie narusza prawa obywateli państw trzecich będących rezydentami długoterminowymi do równego traktowania z obywatelami danego państwa członkowskiego.

Nie sposób zresztą kwestionować, że nabycie znajomości języka, jak i wiedzy o społeczeństwie przyjmującego państwa członkowskiego sprzyja wzajemnej interakcji oraz rozwojowi relacji społecznych między obywatelami państwa członkowskiego i obywatelami państw trzecich oraz ułatwia tym ostatnim dostęp do rynku pracy i kształcenia zawodowego.

Jednak szczegółowe zasady wykonania tego obowiązku nie powinny również zagrażać realizacji celów dyrektywy. W tej kwestii Trybunał stwierdził, że należy mieć na względzie w szczególności poziom wiedzy wymagany do złożenia egzaminu z integracji społecznej, dostępność kursów i materiałów niezbędnych do przygotowania się do tego egzaminu, wysokość opłaty należnej z tytułu kosztów zapisu, czy wreszcie szczególne indywidualne okoliczności, takie jak wiek, analfabetyzm lub poziom wykształcenia.

Na koniec, w odniesieniu do grzywny, Trybunał zauważył, że jej maksymalna wysokość osiąga względnie wysoki poziom, to jest 1000 EUR oraz że może być nakładana za każdym razem, gdy termin złożenia egzaminu upłynął, a nie został on zdany, i to bez żadnych ograniczeń aż do chwili złożenia egzaminu przez obywatela państwa trzeciego.

Ponadto zainteresowanych obywateli państw trzecich obciążają koszty zapisu na egzamin oraz koszty przygotowań do niego. Jeżeli chodzi w szczególności o koszty zapisu, to ich wysokość wynosi 230 EUR, a obywatele państw trzecich muszą je ponosić za każdym razem, gdy w chwili upływu wyznaczonego terminu zgłaszają się na egzamin z integracji społecznej. W tych okolicznościach zapłata grzywny – oprócz kosztów związanych z egzaminem – może zagrażać realizacji celów dyrektywy, a tym samym pozbawić ją skuteczności (effet utile), czego ustalenie należy do sądu krajowego.