Trybunał wskazał, że rozporządzenie wprowadza odmienne traktowanie języków urzędowych Unii. Niemniej jednak Trybunał podkreślił, że owemu rozporządzeniu przyświeca zasadny cel, jakim jest utworzenie jednolitego i uproszczonego systemu tłumaczenia patentów europejskich o jednolitym skutku i ułatwienie dostępu do ochrony patentowej, zwłaszcza małym i średnim przedsiębiorstwom. W istocie złożoność i bardzo wysokie koszty, które charakteryzują obecnie obowiązujący system ochrony przyznawanej na podstawie patentu europejskiego, stanowią przeszkodę dla ochrony patentowej w Unii i wywołują negatywne skutki w zakresie potencjału innowacyjnego i konkurencyjności przedsiębiorstw europejskich, a przede wszystkim małych i średnich przedsiębiorstw. Trybunał podkreślił, że system językowy ustanowiony zaskarżonym rozporządzeniem sprawia, iż dostęp do patentu europejskiego o jednolitym skutku i do systemu ochrony patentowej w ogóle stanie się prostszy, mniej kosztowny i bezpieczniejszy pod względem prawnym . Rozporządzenie to jest także proporcjonalne, ponieważ zachowuje niezbędną równowagę między interesami podmiotów dokonujących zgłoszenia patentu europejskiego o jednolitym skutku a interesami innych uczestników obrotu gospodarczego w zakresie dostępu do tłumaczeń dokumentów, na mocy których przyznane zostały prawa, lub postępowań dotyczących więcej niż jednego podmiotu gospodarczego, a to poprzez wprowadzenie kilku mechanizmów (między innymi wprowadzenie systemu zwrotu kosztów tłumaczeń, ustanowienie okresu przejściowego do czasu udostępnienia systemu wysokiej jakości tłumaczeń maszynowych na wszystkie języki urzędowe Unii oraz przewidzenie, w przypadku sporu, pełnego tłumaczenia patentu europejskiego o jednolitym skutku dla podmiotów podejrzewanych o popełnienie naruszenia).

Trybunał stwierdził ponadto, że art. 118 akapit drugi TFUE stanowi prawidłową podstawę prawną dla przyjęcia zaskarżonego rozporządzenia, ponieważ rozporządzenie to faktycznie ustanawia system językowy dla europejskiego prawa własności intelektualnej (a mianowicie patentu europejskiego o jednolitym skutku), zdefiniowany poprzez odesłanie do KPE.

^[1]Konwencja o udzielaniu patentów europejskich, która została podpisana w Monachium w dniu 5 października 1973 r. i weszła w życie w dniu 7 października 1977 r. Europejska Organizacja Patentowa jest organizacją międzyrządową, która została powołana na podstawie tej konwencji. Organizacja posiada dwa organy, a mianowicie Europejski Urząd Patentowy i Radę Administracyjną, która sprawuje kontrolę nad działaniami Urzędu. Europejski Urząd Patentowy jest organem wykonawczym Europejskiej Organizacji Patentowej i jego główną działalność s tanowi rozpatrywanie zgłoszeń patentowych i udzielanie patentów europejskich.
^[2]„Pakiet” ten składa się z rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1257/2012 z dnia 17 grudnia 2012 r. wprowadzającego wzmocnioną współpracę w dziedzinie tworzeni a jednolitego systemu ochrony patentowej (Dz.U. L 361, s. 1), rozporządzenia Rady UE) nr 1260/2012 z dnia 17 grudnia 2012 r. wprowadzającego wzmocnioną współpracę w dziedzinie tworzenia jednolitego systemu ochrony patentowej w odniesieniu do mających zastosowanie ustaleń dotyczących tłumaczeń (Dz.U. L 361, s. 89) i Porozumienia w sprawie Jednolitego Sądu Patentowego, podpisanego w dniu 19 lutego 2013 r. (Dz.U. C 175, s. 1).