W ogłoszonym dzisiaj wyroku Trybunał wyjaśnił, po pierwsze, że udostępnienie, pod subdomeną witryny internetowej gazety, krótkich materiałów wideo odpowiadających krótkim sekwencjom zawierającym wiadomości lokalne, sportowe lub rozrywkowe mieści się w zakresie pojęcia „audycji” w rozumieniu dyrektywy.

Trybunał zauważył w szczególności, że czas trwania materiałów wideo nie ma znaczenia i że sposób wyboru owych materiałów wideo nie różni się od sposobu wyboru proponowanego w ramach audiowizualnych usług medialnych na żą danie. Co więcej, materiały wideo takie jak te, których dotyczy spór, stanowią konkurencję dla serwisów informacyjnych oferowanych przez

regionalnych nadawców telewizyjnych i dla kanałów muzycznych, kanałów sportowych i przekazów rozrywkowych. Tymczasem celem dyrektywy jest właśnie stosowanie, w bardzo konkurencyjnym świecie mediów, takich samych zasad do podmiotów zwracających się do tych samych odbiorców i zapobieżenie nieuczciwej konkurencji ze strony audiowizualnych usług medialnych na żądanie wobec tradycyjnej telewizji.

Po drugie, Trybunał wyjaśnił, że aby ocenić podstawowy cel usługi udostępniania materiałów wideo oferowanych w ramach elektronicznej wersji gazety, należy zbadać, czy owa usługa ma treść i funkcję samodzielne w stosunku do treści i funkcji działalności dziennikarskiej podmiotu zarządzającego witryną internetową oraz czy nie jest ona jedynie nieodłącznym uzupełnieniem tej działalności, w szczególności ze względu na powiązania oferty audiowizualnej z ofertą tekstową. Ocena ta należy do Verwaltungsgerichtshof.

W tym względzie Trybunał wskazał, że elektroniczna wersja gazety, niezależnie od zawartych w niej elementów audiowizualnych, nie powinna być uważana za usługę audiowizualną, jeżeli owe elementy audiowizualne są częścią uboczną i służą wyłącznie uzupełnieniu oferty prasowych artykułów tekstowych.

Trybunał stwierdził jednak, że usługa audiowizualna nie powinna być systematycznie wyłączana z zakresu stosowania tej dyrektywy z tego tylko względu, iż podmiotem zarządzającym daną witryną internetową, jest spółka wydająca gazetę internetową. Dział wideo, który w ramach jednej witryny internetowej spełniałby warunki uznania go za audiowizualną usługę medialną na żądanie, nie traci tej cechy z tego tylko powodu, że jest dostępny poprzez witrynę internetową gazety lub że jest oferowany w ramach tejże.