Rozpoznając skargę, WSA po pierwsze musiał rozstrzygnąć, czy przedsiębiorstwo A S.A. jest podmiotem zobowiązanym do udzielania informacji publicznej. Jak czytamy w uzasadnieniu wyroku, „jedną z kategorii podmiotów zobowiązanych do udostępnienia informacji, jakie wymienione zostały w treści art. 4 [ustawy o dostępie do informacji publicznej] są podmioty reprezentujące państwowe osoby prawne.” Pojęcie „państwowej osoby prawnej” zostało z kolei doprecyzowane na gruncie przepisów ustawy o zasadach wykonywania uprawnień przysługujących Skarbowi Państwa; zgodnie z art. 1a tego aktu, przez państwową osobę prawną należy rozumieć inną niż Skarb Państwa jednostkę organizacyjną, posiadającą osobowość prawną, której mienie jest w całości mieniem państwowym. Art. 5a tej ustawy pozwala na jednoznaczne zaliczenie jednoosobowych spółek Skarbu Państwa do kategorii „państwowych osób prawnych”. Oznacza to, że spółka A S.A. należy do podmiotów zobowiązanych do udostępniania informacji publicznej na mocy regulacji ustawy o dostępie do informacji publicznej.

Kolejne istotne pytanie, na które musiał odpowiedzieć sąd w toku rozpoznawania opisywanej sprawy, dotyczyło charakteru informacji, jakich ujawnienia domagał się skarżący. W ustawie o dostępie do informacji publicznej nie zawarto definicji „informacji publicznej”, jednak na gruncie orzecznictwa przyjmuje się, że jest to każda wiadomość wytworzona przez „szeroko rozumiane władze publiczne oraz osoby pełniące takie funkcje, a także inne podmioty, które tę władzę realizują, bądź gospodarują mieniem komunalnym lub majątkiem Skarbu Państwa w zakresie tych kompetencji. Informacją publiczną będzie więc treść dokumentów wytworzonych przez podmioty zobowiązane do jej udostępnienia, bez względu na to do kogo zostały skierowane i jakiej sprawy dotyczą. W taki sam sposób kwalifikowane są również wiadomości niewytworzone przez podmioty publiczne, ale odnoszące się do tych podmiotów. Chodzi tu o wiadomości, których organ używa przy realizacji przewidzianych prawem zadań, także wówczas, gdy nie pochodzą wprost od niego.” Objęte zapytaniem A. K. zagadnienia związane z zatrudnieniem kontrolerów biletów, nazwą i adresem dokonującej tego firmy zewnętrznej oraz informacja, do kiedy obowiązuje umowa z tą firmą i jakie są kwoty i zasady wynagradzania za usługi kontroli biletów dotyczą wydatkowania środków z majątku publicznego. Jak wskazał sąd, „mienie państwowe (…) musi być zarządzane zgodnie z zasadami prawidłowej gospodarki i transparentność w zakresie wykonywania tych działań jest szczególnie wymagana. Słuszne jest więc, by obywatelom przysługiwało w stosunku do gospodarowania majątkiem publicznym, a więc również majątkiem jednoosobowych spółek Skarbu Państwa prawo kontroli, którą sprawować mogą w ramach dostępu do informacji publicznej.” Informację publiczną może stanowić również treść umowy cywilnoprawnej dotyczącej dysponowania majątkiem państwowej osoby prawnej.