Zmiany instytucjonalne

W obszarze zmian instytucjonalnych Polska zobowiązana jest do ustanowienia (1) komórki w strukturach rządowych do spraw związanych z wdrożeniem Konwencji; (2) rządowego  mechanizmu koordynacyjnego; (2) krajowego programu działania; (3) niezależnego mechanizmu promowania, ochrony i monitorowania działań wdrożeniowych w zakresie Konwencji. Dodatkowo Konwencja stanowi o konieczności współpracy społeczeństwa obywatelskiego, a w szczególności organizacji osób niepełnosprawnych i ich samych w procesie monitorowania wdrażania Konwencji. Na razie nie wiadomo jaka instytucja zostanie powołana do roli organu odpowiedzialnego za wdrożenie, a jaka – do roli organu monitorującego.

Tłumaczenie i zastrzeżenia

Innym wyzwaniem dla polskiego rządu jest zapewnienie zgodnego tłumaczenia Konwencji z tekstem jej oryginału. Zastrzeżenia budzi tłumaczenie tytułu Konwencji – w polskiej wersji jako „Konwencja Praw Osób Niepełnosprawnych", w oryginale – „Convention on Rights of People with Disabilities”. Ważne jest także wyjaśnienie, że użycie w tekście oryginału pojęcia „legal capacity” zgodnie z zamysłem twórców Konwencji musi oznaczać zarówno zdolność prawną, jak i zdolność do czynności prawnych. Podobnie zastrzeżenia budzi tłumaczenie art. 25 dotyczącego praw w obszarze dostępu do opieki medycznej. Polskie nieoficjalne tłumaczenie Konwencji na stronie un.org stanowi o konieczności zapewnienia osobom niepełnosprawnym dostępu do opieki medycznej bez dyskryminacji, w tym w obszarze zdrowia seksualnego i związanego z rozrodczością. Natomiast tłumaczenie na stronie Pełnomocnika Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych odnosi się do „zdrowia prokreacyjnego”.

W tym kontekście warto zwrócić uwagę, że Polska uczyniła jedno oficjalne zastrzeżenie przy podpisywaniu Konwencji, oświadczając, że  Art. 23 par 1 (b) praz 25 (a) nie mogą być interpretowane w taki sposób, że potwierdzają prawo jednostki do aborcji lub nakazują państwu stworzenie dostępu do niej. Należy mieć nadzieję, że zastrzeżenie to ma jednak charakter stanowiska interpretacyjnego i nie wyklucza prawa osób niepełnosprawnych do równego traktowania w zakresie dostępu do zabiegów legalnego przerywania ciąży w Polsce.