10 lipca bieżącego roku grupa posłów Ruchu Palikota wniosła do laski marszałkowskiej projekt nowelizacji ustawy o języku migowym i innych środkach komunikowania się. Ustawa, której modyfikacji chcą posłowie, została uchwalona 19 sierpnia 2011 roku i weszła w życie 1 kwietnia 2012 roku. Jej podstawowym celem było zniwelowanie barier, które utrudniają osobom niesłyszącym integrację i funkcjonowanie w społeczeństwie. Reguluje ona uprawnienia osób głuchych, niedosłyszących oraz głuchoniewidomych, a także członków ich rodzin i osób z nimi zamieszkujących. Obowiązki z niej wynikające obciążają przede wszystkim organy administracji publicznej.

Ustawa normuje między innymi kwestie związane z obsługą osób niesłyszących w urzędach; instytucje publiczne są na mocy jej przepisów zobowiązane do udostępnienia osobom niesłyszącym usługi zapewniającej komunikowanie się. Chodzi tutaj np. o takie rozwiązania, jak kontakt za pośrednictwem poczty elektronicznej, komunikatorów internetowych lub środków komunikacji audiowizualnej (typu Skype), ale także o zapewnienie uprawnionym możliwości skorzystania z nieodpłatnej pomocy wybranego tłumacza języka migowego lub tłumacza-przewodnika.

Rozwiązania zawarte w projekcie noweli są traktowane jako kontynuacja reform na rzecz osób niesłyszących, zapoczątkowanych ustawą z 2011 roku. Nowelizacja, którą zaproponowali posłowie Ruchu Palikota, ma na celu zapewnienie osobom głuchym możliwości korzystania z nieodpłatnej pomocy tłumacza języka migowego i tłumacza przewodnika w aparacie pomocniczym działającym przy organach administracji publicznej.

Zgodnie z obowiązującym obecnie przepisami, aparat pomocniczy organów administracyjnych nie jest objęty obowiązkiem zapewnienia możliwości korzystania przez osoby uprawnione z pomocy tłumacza języka migowego ani tłumacza przewodnika. W konsekwencji, osoby niedosłyszące bądź głuche doznają ograniczeń w komunikowaniu się z niektórymi instytucjami tego rodzaju, przede wszystkim z Miejskimi Ośrodkami Pomocy Społecznej i Wojewódzkimi Ośrodkami Ruchu Drogowego. Jak podkreślają projektodawcy, osoby głuche i niedosłyszące, które korzystają z pomocy ośrodków pomocy społecznej, zwykle mają trudną sytuację życiową i materialną, dlatego też zapewnienie im darmowej pomocy w komunikowaniu się z urzędnikami jest szczególnie istotne. Osoby niesłyszące coraz częściej zgłaszają również problemy z porozumiewaniem się z egzaminatorami podczas egzaminów na prawo jazdy – i tutaj więc konieczne jest uzupełnienie rozwiązań ustawowych.