Na konstytucyjny wymóg wyrażenia zgody przez Izbę na uchylenie immunitetu zwrócił uwagę prof. Szymanek. Jego zdaniem w konstytucji powinna być uregulowana większość wymagana do pozbawienia immunitetu. Zauważył, że pogląd o wprowadzeniu możliwości odpowiedzialności posłów za wykroczenia bez zmiany konstytucji nie jest oczywisty.

Dr Barbara Brodzińska-Mirowska zauważyła, że polskie przepisy nie odstają znacząco od tych obowiązujących w innych krajach. W zakresie immunitetu materialnego zaproponowała doprecyzowanie, czy obejmuje on wypowiedzi wygłaszane w parlamencie, czy także poza nim. Zdaniem panelistki w polskim prawie są wystarczające narzędzia, by przywoływać posłów do porządku. Całkowita likwidacja immunitetu formalnego odbyłaby się, zdaniem dr Brodzińskiej-Mirowskiej, ze szkodą dla dobra ogółu.

– Bardzo trudno jest stworzyć katalog sytuacji nieobjętych ochroną immunitetową – stwierdził w swojej wypowiedzi dr Sebastian Kozłowski. – Jestem skłonny przychylić się do koncepcji całkowitej likwidacji immunitetu formalnego – dodał. Jednocześnie opowiedział się za pozostawieniem przysługującego posłom prawa nietykalności.

Dr Magdalena Dudkiewicz zwróciła uwagę na trudności w rozróżnieniu, które z czynności parlamentarzystów są związane z wykonywaniem mandatu i w związku z tym zasługują na przywilej ochrony immunitetowej, a które nie. – Może powinna zostać zastosowana reguła precedensu – zaproponowała. Jej zdaniem należy zastanowić się jaka instytucja powinna stwierdzać czy poseł wykonywał mandat poselski, czy nie.