Publicystyka



Dyscyplina partyjna na tle konstytucyjnej koncepcji mandatu wolnego

Bogusław Banaszak| dyscyplina partyjna| Jacek Zaleśny| klub parlamentarny| Lech Garlick| mandat imperatywny| mandat wolny| Marek Zubik| nieodwoływalność| parlament| Platforma Obywatelska| Prawo i Sprawiedliwość| prawo konstytucyjne| PSL| SLD| Trybunał Konstytucyjny

włącz czytnik

Należy zwrócić uwagę także na regulamin Klubu Poselskiego Polskiego Stronnictwa Ludowego. Regulamin ten nie zawiera, co prawda, przepisu statuującego expres- sis verbis możliwość wprowadzenia dyscypliny partyjnej, ale w § 4 wymienia się jednak obowiązek stosowania się członków klubu do uchwał klubu, z czego można wyczytywać także obowiązek stosowania się członków klubu do uchwał wprowadzających dyscyplinę. W regulaminie przewidziano ponadto — wśród kompetencji zebrania ogólnego klubu — m.in. kompetencję do podejmowania uchwał o wykluczeniu ze składu klubu posłów naruszających dyscyplinę klubową (§ 7 lit. c regulaminu). Kara dyscyplinarna, zgodnie z § 19 ust. 1 regulaminu, może być nałożona na członka klubu PSL w szczególnych przypadkach, w tym m.in. za nieprzestrzeganie uchwalonej przez klub dyscypliny w głosowaniu lub sposobu głosowania i za notoryczne głosowanie wbrew stanowisku klubu. Mając na uwadze wskazane przepisy, należy stwierdzić, że również w przypadku Klubu Poselskiego Polskiego Stronnictwa Ludowego można mówić o występowaniu zjawiska dyscypliny partyjnej.

Publicystyka

Zawartość i treści prezentowane w serwisie Obserwator Konstytucyjny nie przedstawiają oficjalnego stanowiska Trybunału Konstytucyjnego.

 
 
 

Załączniki

Brak załączników do artykułu.

 
 
 

Komentarze

Brak komentarzy.