Dotychczas Komitet nie zamknął rezolucją kontroli wykonania ani jednego czeczeńskiego wyroku, mimo iż dotyczą one najpoważniejszych naruszeń praw człowieka. Taka sytuacja spowodowała, że na początku 2012 r. do Komitetu zwróciły się organizację pozarządowe (m.in. European Human Rights Advocacy Centre) z sugestią, by ten użył po raz pierwszy nowej możliwości prawnej wprowadzonej niedawno przez zmieniający Konwencję Protokół nr 14 (wszedł w życie 1 czerwca 2010 r.). Komitet może, stwierdziwszy niewykonywanie przez państwo wyroku wydanego przez Trybunał, podjąć większością dwóch trzecich swoich członków decyzję o skierowaniu przeciwko takiemu państwu skargi do Trybunału. Można powiedzieć, że byłaby to skarga „Europa przeciwko państwu X”.

Wyrok Aslakhanova i inni przeciwko Rosji wskazuje, odwołując się do art. 46 Konwencji, co Rosja ma zrobić, na poziomie indywidualnym i ogólnym, by doszło do należytego wykonania orzeczenia. Najpierw Trybunał zauważa, że na północnym Kaukazie istnieje systemowy problem polegający na braku skutecznych postępowań wyjaśniających w sprawach dotyczących najpoważniejszych pogwałceń praw człowieka. Prowadzi to do trwałego, powtarzającego się naruszania Konwencji. Aby tę sytuację przerwać, niezbędne są dwie grupy działań. Pierwsze polegałyby na stworzeniu wyspecjalizowanej instytucji zajmującej się problemem „zaginięć”, która miałaby pełny dostęp do wszystkich dokumentów oraz informacji i została wyposażona w odpowiednie środki finansowe umożliwiające prowadzenie na szeroką skalę prac przez ekspertów z zakresu medycyny sądowej, lokalizację miejsc pochówku ofiar i dokonanie prac ekshumacyjnych. Niezbędne jest ponadto wypłacenie finansowych rekompensat rodzinom ofiar.

Druga grupa środków miałaby zapewnić, że postępowania wyjaśniające staną się skuteczne. Obejmowałaby ona m.in. stworzenie mechanizmu wyjaśnienia wszystkich przypadków zaginięć, w których istnieje podejrzenie udziału funkcjonariuszy państwa, zapewnienie pełnego dostępu do dokumentów wojskowych i służb odpowiedzialnych za bezpieczeństwo, wykluczenie z prowadzenia postępowań lub nadzoru nad nimi osób podejrzanych w udział w zaginięciach, dopuszczenie krewnych do akt postępowania oraz zapobieżenie zamykaniu postępowań po upływie kodeksowych terminów.

Plan działań wskazanych przez Trybunał władze rosyjskie mają przekazać niezwłocznie Komitetowi Ministrów, który sprawowałby kontrolę wdrożenia planu w życie. Jednocześnie strasburscy sędziowie uznali, że oczekiwaniu na podjęcie krajowych kroków nie zawieszą jednak rozpoznawania kolejnych skarg z Czeczenii, słusznie nie nadając wyrokowi w sprawie Aslakhanovej pilotażowego charakteru.