ETS - sala rozpraw. Foto: ETS

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej uznał w wyroku z 6 grudnia, że program socjalny może przewidywać zmniejszenie wysokości odprawy pieniężnej z tytułu rozwiązania stosunku pracy w przypadku pracowników zbliżających się do wieku emerytalnego. Niemniej jednak, metoda wyliczania tej niższej kwoty zakładająca możliwość ewentualnego przejścia na wcześniejszą emeryturę ze względu na niepełnosprawność jest przejawem dyskryminacji zakazanej na mocy prawa Unii.

Program socjalny ustanowiony w drodze porozumienia między niemieckim przedsiębiorstwem Baxter i jego radą zakładową przewiduje, że wysokość odprawy pieniężnej przysługującej pracownikom z tytułu rozwiązania stosunku pracy z przyczyn ekonomicznych zależy między innymi od ich stażu pracy w przedsiębiorstwie (podstawowa metoda wyliczania).

Program ten przewiduje niemniej jednak, że w przypadku pracowników, którzy ukończyli 54 rok życia, kwota przysługującej im odprawy pieniężnej wyliczana jest z uwzględnieniem pierwszego możliwego terminu przejścia przez nich na emeryturę (alternatywna metoda wyliczania). Kwota wyliczonej w ten sposób odprawy jest niższa od kwoty odprawy wyliczonej przy zastosowaniu metody podstawowej, z tym że musi być ona co najmniej równa połowie tej kwoty.

Johann Odar, od ponad trzydziestu lat pracownik Baxter, jest osobą poważnie niepełnosprawną. W następstwie rozwiązania stosunku pracy łączącego go z tym przedsiębiorstwem, otrzymał odprawę pieniężną zgodnie z programem socjalnym.

Ze względu na to, że przekroczył już 54 rok życia, otrzymana przez niego kwota była niższa w porównaniu z kwotą, która otrzymałby, gdyby nie ukończył tego wieku. Metoda wyliczania wysokości odprawy z tytułu rozwiązania stosunku pracy z przyczyn ekonomicznych przewidziana w programie socjalnym przewiduje więc odmienne traktowanie oparte bezpośrednio na kryterium wieku.

Program socjalny przewiduje też, że jeżeli pracownikowi przysługuje prawo do wcześniejszego przejścia na emeryturę ze względu na niepełnosprawność, to właśnie ten dzień brany jest pod uwagę przy wyliczeniu kwoty odprawy pieniężnej przy zastosowaniu metody alternatywnej.

Uznawszy, że taka metoda wyliczania wysokości odprawy pieniężnej dyskryminuje go ze względu na jego wiek i niepełnosprawność, J. Odar wystąpił z powództwem przeciwko Baxter do Arbeitsgericht München (sądu pracy w Monachium, Niemcy). Sąd ten zwrócił się do Trybunału Sprawiedliwości o rozstrzygnięcie kwestii zgodności z prawem Unii1, które zakazuje wszelkiej dyskryminacji ze względu na wiek i niepełnosprawność, ewentualnego odmiennego traktowania wynikającego z programu socjalnego.