Wreszcie Trybunał stwierdził, że dyrektywa nie stoi na przeszkodzie przepisom rumuńskim, które w dziedzinie kredytu konsumenckiego pozwalają konsumentom na występowanie bezpośrednio do organu ochrony konsumentów, który to organ może następnie nakładać kary na instytucje kredytowe za naruszenie przepisów krajowych, bez potrzeby uprzedniego skorzystania z procedur pozasądowego rozwiązywania sporów, takich jak przewidziane dla tego rodzaju spraw przez prawo krajowe. Trybunał wskazał bowiem, że dyrektywa wymaga, by pozasądowe procedury rozwiązywania sporów były odpowiednie i skuteczne. W konsekwencji, to do państw członkowskich należy określenie zasad tych postępowań, również w zakresie ich ewentualnej obligatoryjności, przy zapewnieniu skuteczności tej dyrektywy.

[1] Dyrektywa 2008/48/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 kwietnia 2008 r. w sprawie umów o kredyt konsumencki oraz uchylająca dyrektywę Rady 87/102/EWG (Dz. U. L 133, s. 66 oraz sprostowania Dz.U. 2009, L 207, s. 14, Dz. U 2010,  

UWAGA: Odesłanie prejudycjalne pozwala sądom państw członkowskich, w ramach rozpatrywanego przez nie sporu, zwrócić się do Trybunału z pytaniem o wykładnię prawa Unii lub o ocenę ważności aktu Unii. Trybunał nie rozpoznaje sporu krajowego. Do sądu krajowego należy rozstrzygnięcie sprawy zgodnie z orzeczeniem Trybunału. Orzeczenie to wiąże w ten sam sposób inne sądy krajowe, które spotkają się z podobnym problemem.

Trybunał Sprawiedliwości UE