W drugiej kolejności Trybunał zaznaczył, że ponieważ traktat FUE wyraźnie pozwala organom i jednostkom organizacyjnym Unii na wydawanie aktów o zasięgu ogólnym, EUNGiPW także jest upoważniony do wydawania tego rodzaju aktów.

W trzeciej kolejności Trybunał stwierdził, że art. 28 rozporządzenia nie podważa systemu przekazywania uprawnień ustanowionego traktatem FUE. W tym względzie Trybunał wyjaśnił, że przepisu tego artykułu, który przyznaje EUNGiPW określone uprawnienia decyzyjne w dziedzinie wymagającej szczególnej wiedzy fachowej i technicznej, nie można rozpatrywać odrębnie. Przeciwnie, przepis ten należy rozumieć jako stanowiący część całości przepisów, których celem jest nadanie właściwym organom krajowym oraz EUNGiPW uprawnień interwencyjnych w celu ochrony przed niekorzystnymi zmianami zagrażającymi stabilności finansowej w ramach Unii i mogącymi prowadzić do spadku zaufania rynków. W tym celu organy te powinny mieć możliwość nakładania czasowych ograniczeń na krótką sprzedaż określonych aktywów finansowych lub zawieranie umów dotyczących swapów ryzyka kredytowego w celu utrzymania stabilności finansowej w ramach Unii.

W czwartej kolejności Trybunał zauważył, że art. 114 TFUE nie przewiduje, że środki podjęte przez prawodawcę Unii na podstawie tego artykułu powinny zostać ograniczone, jeśli chodzi o ich adresatów, wyłącznie do państw członkowskich. W tym kontekście Trybunał wyjaśnił, że poprzez przyjęcie art. 28 rozporządzenia prawodawca Unii zamierzał przewidzieć odpowiedni mechanizm pozwalający EUNGiPW w ostateczności i w bardzo szczególnych okolicznościach na przyjęcie środków mających zastosowanie w całej Unii, które w stosownym przypadku mogą przybrać formę decyzji skierowanych do określonych podmiotów na rynkach finansowych. Ponadto, celem art. 28 rozporządzenia jest w rzeczywistości, zgodnie z art. 114 TFUE, zbliżenie przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich dotyczących nadzoru nad określoną liczbą papierów wartościowych i kontroli w określonych sytuacjach pewnych transakcji handlowych, których przedmiotem są wspomniane papiery wartościowe. Podobnie, uprawnienia przewidziane w art. 28 rozporządzenia mają na celu, zgodnie z art. 114 TFUE, usprawnienie warunków ustanowienia i funkcjonowania wewnętrznego rynku finansowego. W tych okolicznościach Trybunał orzekł, że art. 114 TFUE stanowi odpowiednią podstawę prawną dla przyjęcia art. 28 rozporządzenia.