Bundesverfassungsgericht zwrócił się do Trybunału Sprawiedliwości z pytaniem, czy traktaty Unii upoważniają ESBC do przyjęcia programu takiego jak program OMT. Wątpliwości Bundesverfassungsgericht dotyczą w szczególności tego, czy program ten wchodzi w zakres określonych w traktatach kompetencji ESBC, a także czy nie łamie on zakazu bezpośredniego finansowania państw członkowskich.

W ogłoszonym dzisiaj wyroku Trybunał orzekł, że traktaty Unii⁵ upoważniają ESBC do przyjęcia programu takiego jak program OMT.

W przedmiocie kompetencji ESBC

Trybunał przypomniał kompetencje ESBC, odpowiedzialnego za określenie i realizowanie polityki pieniężnej (w zakresie której wyłączna kompetencja wobec państw członkowskich należących do strefy euro przysługuje Unii), oraz zaznaczył, że zgodnie z zasadą powierzenia kompetencji ESBC nie może skutecznie przyjąć oraz realizować programu, który wykracza poza zakres przypisany przez prawo pierwotne do polityki pieniężnej. W celu zapewnienia poszanowania tej zasady, akty ESBC podlegają, na ustanowionych traktatami warunkach, kontroli sądowej Trybunału Sprawiedliwości.

Trybunał stwierdził, że program OMT - w świetle jego celów oraz przewidzianych działań zmierzających do ich osiągnięcia - wchodzi w zakres polityki pieniężnej, a więc również w zakres kompetencji ESBC.

Po pierwsze, zmierzając do zapewnienia jednolitości polityki pieniężnej, program OMT przyczynia się do osiągnięcia celów tej polityki, ponieważ zgodnie z traktatami Unii polityka ta powinna być „jednolita”.

Po drugie, zmierzając do zapewnienia odpowiedniej transmisji polityki pieniężnej, wspomniany program umożliwia jednocześnie zachowanie jednolitości tej polityki i przyczynia się do osiągnięcia jej głównego celu, który polega na utrzymaniu stabilności cen.

Zdolność ESBC do wpływania na kształtowanie się cen poprzez jego decyzje w zakresie polityki pieniężnej zależy bowiem w znacznym stopniu od przekazania wysłanych przez niego na rynku pieniężnym sygnałów do różnych sektorów gospodarczych. W konsekwencji nieprawidłowe działanie mechanizmu transmisji polityki pieniężnej może spowodować nieskuteczność decyzji ESBC w części strefy euro i, w związku z tym, zaszkodzić jednolitości polityki pieniężnej. Dodatkowo, skoro nieprawidłowe funkcjonowanie mechanizmu transmisji osłabia skuteczność przyjętych przez ESBC środków, dotyka to nieuchronnie także zdolności ESBC do zapewnienia stabilności cen. Fakt, że program ten może ewentualnie także przyczynić się do stabilności strefy euro (co wchodzi w zakres polityki gospodarczej), nie może podważyć tej analizy. Środka z zakresu polityki pieniężnej nie można bowiem utożsamiać ze środkiem z zakresu polityki gospodarczej tylko z tej przyczyny, że może on mieć pośredni wpływ na stabilność strefy euro.