Z tego samego powodu S. Affum nie została objęta procedurą powrotu, lecz procedurą readmisji do państwa członkowskiego, z którego przyjechała (do Belgii), co w jej przypadku nie wyłącza stosowania dyrektywy, ponieważ przypadek readmisji jest w owej dyrektywie wyraźnie wymieniony.

Wreszcie sytuacja zwykłego tranzytu, w której znajduje się S. Affum, nie stoi na przeszkodzie stosowaniu omawianej dyrektywy: niespełniający warunków wjazdu obywatel państwa trzeciego znajdujący się na pokładzie autobusu jest bowiem jak najbardziej obecny na terytorium danego państwa członkowskiego (w tym wypadku Francji) i, w związku z tym, spełnia przesłanki „nielegalnego pobytu”.

Jako że dyrektywa znajduje zastosowanie, a cudzoziemiec nie jest objęty żadną spośród dwóch hipotez umożliwiających zastosowanie kary pozbawienia wolności (jest tak w rozpatrywanym przypadku, ponieważ S. Affum nie została objęta procedurą powrotu, ani też nie wjechała ponownie na terytorium Francji z naruszeniem zakazu wjazdu), rzecznik generalny doszedł do wniosku, że wobec obywatela państwa trzeciego, takiego jak S. Affum, nie można zastosować kary pozbawienia wolności na tej tylko podstawie, że przebywa on nielegalnie na terytorium państwa członkowskiego.

UWAGA: Opinia rzecznika generalnego nie wiąże Trybunału Sprawiedliwości. Zada nie rzeczników generalnych polega na przedkładaniu Trybunałowi, przy zachowaniu całkowitej niezależności, propozycji rozstrzygnięć prawnych w sprawach, które rozpatrują. Sędziowie Trybunału rozpoczynają właśnie obrady w tej sprawie. Wyrok zostanie wydany w terminie późniejszym.

UWAGA: Odesłanie prejudycjalne pozwala sądom państw członkowskich, w ramach rozpatrywanego przez nie sporu, zwrócić się do Trybunału z pytaniem o wykładnię prawa Unii lub o ocenę ważności aktu Unii. Trybunał nie rozpoznaje sporu krajowego. Do sądu krajowego należy rozstrzygnięcie sprawy zgodnie z orzeczeniem Trybunału. Orzeczenie to wiąże w ten sam sposób inne sądy krajowe, które spotkają się z podobnym problemem.