Z drugiej strony, Amtsgericht będzie musiał także uwzględnić
(i) że rozpatrywana zmiana nazwiska opiera się na dokonanym przez N.P. Bogendorffa von Wolffersdorffa wyborze o charakterze wyłącznie osobistym,
(ii) że rozbieżności nazwisk, jaka z tej zmiany wynika, nie można przypisać ani okolicznościom związanym z urodzeniem[9] N.P. Bogendorffa von Wolffersdorffa, ani adopcji[10], ani nabyciu obywatelstwa brytyjskiego oraz
(iii) że nazwisko wybrane w Zjednoczonym Królestwie zawiera elementy, które - chociaż formalnie nie stanową tytułów szlacheckich ani w Niemczech ani w Zjednoczonym Królestwie - to jednak stwarzają wrażenie pochodzenia szlacheckiego.

Trybunał podkreślił także, że w każdym razie porządek publiczny i zasada równości obywateli niemieckich wobec prawa nie mogą uzasadniać odmowy uznania zmiany imion N.P. Bogendorffa von Wolffersdorffa.

[1] Nabiel Peter” to imiona, a „Bogendorff von Wolffersdorff” to nazwisko.
[2] Po urodzeniu otrzymał imię „Nabiel” i nazwisko „Bagadi”. Po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego o zmianę nazwiska nosił imiona i nazwisko Nabiel Peter Bogendorff. Następnie, w drodze adopcji, otrzymał imiona i nazwisko Nabiel Peter Bogendorff von Wolffersdorff.
[3]W trakcie tego pobytu pracował w Londynie jako doradca do spraw niewypłacalności.
[4]Zmiany tej dokonano zgodnie z prawem brytyjskim na mocy oświadczenia („ deed poll”) złożonego wobec służb Supreme Court of England and Wales (sądu najwyższego Anglii i Walii, Zjednoczone Królestwo), opublikowanego w The London Gazette.
[5] „Peter Mark Emanuel” to imiona, a „Graf von Wolffersdorff Freiherr von Bogendorff” to nazwisko.
[6] Córka N.P. Bogendorffa von Wolffersdorffa urodziła się w Niemczech w 2006 r. i także posiada dwa obywatelstwa. W 2011 r. Oberlandesgericht Dresden (wyższy sąd okręgowy w Dreźnie) nakazał urzędowi stanu cywilnego w Chemnitz wpisanie do rejestru aktów stanu cywilnego nazwiska, które znajduje się w akcie urodzenia wydanym przez brytyjskie organy konsularne w Düsseldorfie.
[7] Na mocy ustawy zasadniczej Republiki Federalnej Niemiec z 1949 r. rozpatrywane postanowienie wciąż obowiązuje i w hierarchii norm posiada rangę zwykłej ustawy federalnej.
[8] Natomiast zdaniem Trybunału ani zasady stałego i ciągłego charakteru nazwiska, ani zwykły fakt, że zmiana nazw iska została dokonana z inicjatywy N.P. Bogendorffa von Wolffersdorffa, ani też cel polegający na unikaniu tego, aby nazwiska miały nieproporcjonalną długość lub były zbyt skomplikowane, nie mogą uzasadnić odmowy uznania nazwiska.
[9] W odniesieniu do urodzenia i zamieszkania w innym państwie członkowskim zob. wyrok Trybunału z dnia 14 października 2008 r., Grunkin i Paul (C-353/06, zob. komunikat prasowy nr 71/08).
[10] Taki przypadek był rozpatrywany w wyroku Trybunału z dnia 22 grudnia 2010 r., Sayn-Wittgenstein (C-208/09, zob. komunikat prasowy nr 125/10). Sprawa ta dotyczyła jednak austriackiego porządku prawnego, który - w odróżnieniu od niemieckiego porządku prawnego - przewiduje ścisły zakaz zachowania tytułów szlacheckich.