Na  27. posiedzeniu Senatu kadencji przyjęto projekty czterech ustaw stanowiących  wykonanie obowiązku dostosowania systemu prawa do orzeczeń Trybunału Konstytucyjnego.

Senat przyjął projekt ustawy o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz niektórych innych ustaw. Projekt zmierzał do uregulowania problematyki wzruszalności decyzji ZUS i odnosi się w szczególności do procedury pozwalającej na wznowienie postępowania. W myśl projektu do wznowienia postępowania w sprawach rozstrzygniętych decyzjami Zakładu będzie mogło dojść w sytuacji, gdy dowody, na których podstawie ustalono istotne dla sprawy okoliczności faktyczne, okażą się fałszywe, dana decyzja wydana została w wyniku przestępstwa albo gdy wyjdą na jaw istotne dla sprawy nowe okoliczności faktyczne lub nowe dowody istniejące w dniu wydania decyzji, nie znane organowi. Projekt wprowadza również terminy ograniczające dopuszczalność wzruszania decyzji ostatecznych.

Projekt ustawy został wniesiony przez Komisję Ustawodawczą Senatu.

Następnym projektem, wykonującym wyrok TK, a wniesionym przez Komisję Ustawodawczą, była  ustawa o zmianie ustawy o uprawnieniach do ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego. W projekcie ustawy chodziło o przyznanie nauczycielom przedszkoli uprawnienia do ulgowych przejazdów publicznym transportem zbiorowym, identycznego z uprawnieniami, jakie posiadają nauczyciele szkół i nauczyciele akademiccy.

Senat przyjął także ustawę o zmianie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji. Wprowadza ona możliwość zwrotu opłaty za egzekucję świadczeń pieniężnych przez komornika dłużnikowi, jeżeli dłużnik przedstawi orzeczenie pozbawiające tytuł wykonawczy wykonalności z przyczyn innych niż spełnienie przez niego świadczenia, a którego nie był w stanie przedstawić, zanim doszło do umorzenia postępowania.

Ostatnią ustawą z tej serii była ustawa o zmianie ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa.

Celem tej ustawy jest stosowanie do wszystkich grup ubezpieczonych niebędących pracownikami, podobnych zasad ustalania podstawy wymiaru zasiłku chorobowego i macierzyńskiego, jak w przypadku ubezpieczonych będących pracownikami. W myśl projektu w przypadku, gdy niezdolność do pracy powstała przed upływem pełnego miesiąca kalendarzowego podlegania ubezpieczeniu z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej, podstawę wymiaru zasiłku stanowić będzie pełna zadeklarowana kwota, stanowiąca podstawę wymiaru składek, nieograniczona do faktycznie „przepracowanych” dni miesiąca. Dotychczas tą podstawą była wartość deklarowanej kwoty zmniejszona proporcjonalnie do „przepracowanych” dni miesiąca.