Obowiązek wypłacania nauczycielom dodatku uzupełniającego przez jednostki samorządu terytorialnego jest zgodny z konstytucją.

11 kwietnia i 16 lipca 2013 r. Trybunał Konstytucyjny rozpoznawał połączone wnioski Rady Miejskiej w Chrzanowie, Rady Miejskiej Inowrocławia, Rady Miejskiej w Zatorze dotyczące obowiązku wypłacania nauczycielom dodatku uzupełniającego przez jednostki samorządu terytorialnego.

W wyroku z 16 lipca Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art. 30a ust. 3 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 roku - Karta Nauczyciela jest zgodny z art. 167 ust. 1 i 4 konstytucji. W pozostałym zakresie Trybunał Konstytucyjny umorzył postępowanie. 

Trybunał Konstytucyjny ocenił przepis nakładający na jednostkę samorządu terytorialnego (dalej: jednostka s.t.) obowiązek wypłacania jednorazowego dodatku uzupełniającego nauczycielowi należącemu do danego stopnia awansu zawodowego, który w danym roku kalendarzowym nie osiągnął wynikającego z art. 30 ust. 3 Karty Nauczyciela średniego poziomu wynagrodzenia. Wnioskodawcy zarzucili, że zakwestionowany przepis nie spełnia standardów konstytucyjnych, ponieważ obowiązek wypłacenia nauczycielom dodatku, który ich zdaniem jest nowym zadaniem jednostek s.t., wprowadzony został bez zapewnienia środków finansowych na realizację tego zadania. Powoduje to, że jednostki s.t. nie mogą prawidłowo i efektywnie wykonywać przypisanych im zadań publicznych.

Podstawowym wzorcem kontroli w rozpoznanej sprawie był art. 167 ust. 1 i 4 konstytucji, a główny zarzut dotyczył naruszenia konstytucyjnej zasady adekwatności podziału dochodów między państwo a samorząd terytorialny, stanowiącej istotę samodzielności finansowej jednostek s.t.

Badanie przedstawionych przez wnioskodawców zarzutów wymagało ustalenia, czy obowiązek wypłaty dodatku jest nowym zdaniem własnym jednostek s.t., o którym mowa w art. 167 ust. 4 konstytucji. Analiza zakwestionowanego przepisu i pozostałych przepisów Karty Nauczyciela, pozwoliły stwierdzić, że nie jest. Wynika to z faktu, że obowiązek zapewnienia nauczycielom wynagrodzeń o określonej średniej wysokości przypisanej do poszczególnych stopni awansu zawodowego istniał od roku 2002, a więc na długo przed wejściem w życie nowelizacji (w roku 2009), którą do Karty Nauczyciela został dodany przepis zakwestionowany w niniejszej sprawie. Dopiero niewykonywanie ustawowych obowiązków w zakresie wynagrodzenia nauczycieli na odpowiednim - średnim - poziomie przez niektóre jednostki s.t. spowodowało interwencję ustawodawcy.