Trybunał Konstytucyjny nie uwzględnił także zarzutu naruszenia zasady zaufania do państwa i stanowionego prawa, wynikającej z art. 2 konstytucji. W ocenie TK, zasada ochrony zaufania do państwa i stanowionego przez nie prawa, której częścią jest nakaz odpowiedniego spoczynku ustawy, ma zastosowanie generalnie do tych osób, które działają w ramach obowiązującego prawa. Osoba popełniająca delikt nie może zasadnie oczekiwać zapewnienia jej czasu na dostosowanie się w stosunkach cywilnoprawnych do nowej sytuacji prawnej, zwłaszcza jeżeli określony czyn był ujemnie oceniany przez porządek prawny także przed wejściem w życie danej regulacji. Według Trybunału ustawodawca – przewidując ponad miesięczną vacatio legis – zachował konstytucyjny standard dotyczący regulacji tego rodzaju stosunków. Był to okres wystarczający na dokonanie czynności faktycznych i złożenie stosownych oświadczeń woli, pozwalając bezumownym użytkownikom uniknięcie negatywnych dla nich skutków zaskarżonego przepisu.

Przewodniczącym składu orzekającego był sędzia TK Piotr Tuleja, sprawozdawcą był sędzia TK Marek Zubik.
Zespół Prasy i Informacji TK