Odpowiedzi na pytania Sądu Okręgowego należy poszukiwać jednak nie tylko w drodze literalnej wykładni art. 2 ust. 4 ustawy o Trybunale Stanu zestawionego z brzmieniem art. 156 ust. 1 konstytucji, ale mając na uwadze również istotę odpowiedzialności konstytucyjnej i odpowiedzialności karnej określonych w ustawie zasadniczej oraz całokształt zasad i wartości konstytucyjnych, mających zastosowanie w tym przypadku.

3. W tradycji polskiego konstytucjonalizmu różnie ujmowano w różnych okresach historycznych krąg podmiotów odpowiadających przed Trybunałem Stanu, ale zasadniczy nurt tej odpowiedzialności związany był zawsze z tzw. deliktem konstytucyjnym, pod którym to pojęciem rozumie się działanie lub zaniechanie, naruszające konstytucję lub ustawę. Tak czyni również obecnie obowiązująca konstytucja w art. 198, 145 i 156. Naruszenie konstytucji lub ustawy może przybrać postać przestępstwa, ale nawet w takim przypadku pojęcia “delikt konstytucyjny” i “przestępstwo” nie mogą być uznane za tożsame. Pojęcia “deliktu konstytucyjnego” nie można również traktować jako pojęcia szerszego, “konsumującego” niejako przestępstwo. Odpowiedzialność konstytucyjna i odpowiedzialność “za przestępstwo” to dwa różne reżimy odpowiedzialności, które mogą być w pewnych, określonych konstytucją sytuacjach, stosowane jednocześnie przez Trybunał Stanu w stosunku do tych samych osób.

4. Pociągnięcie do odpowiedzialności konstytucyjnej Prezydenta jest, z mocy art. 145 ust. 2 konstytucji, wyłączną kompetencją Zgromadzenia Narodowego. Postawienie Prezydenta w stan oskarżenia następuje na podstawie uchwały podjętej większością 2/3 głosów ustawowej liczby członków Zgromadzenia Narodowego, na wniosek jego 140 członków. Natomiast pociągnięcie do odpowiedzialności konstytucyjnej członka Rady Ministrów następuje, z mocy art. 156 ust. 2, na podstawie uchwały podjętej przez Sejm na wniosek Prezydenta lub co najmniej 115 posłów. Trzeba w tym miejscu podkreślić, że konstytucja nie przewidziała żadnych wyjątków od tak określonego kręgu organów władnych rozpocząć i skutecznie poprowadzić fazę wstępną postępowania w zakresie odpowiedzialności konstytucyjnej, które będzie się następnie toczyć przed Trybunałem Stanu.