Wnioskodawca wnosi ponadto o:

1) wydanie wyroku na posiedzeniu niejawnym w trybie art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 2015 r. o Trybunale Konstytucyjnym (DZ. U. poz. 1064, poz. 1928, poz. 2129 - orzeczenie TK K 34/15, poz. 2147 - orzeczenie TK K 35/15, poz. 2217, OTK ZU 2/16 - orzeczenie TK K 47/15, dalej: „UTK z 2015 r.") w okresie vacatio legis UTK z 2016 r. W ocenie Wnioskodawcy argumenty przedstawione w niniejszym wniosku stanowią wystarczającą podstawę do wydania orzeczenia, a sprawa dotyczy zagadnienia prawnego, które zostało wystarczająco wyjaśnione we wcześniejszych orzeczeniach Trybunału Konstytucyjnego (w szczególności w orzeczeniach w sprawach K 34/15, K 35/15 i K 47/15). Negatywne skutki wejścia w życie UTK z 2016 r., w szczególności dla praw i wolności jednostki oraz sprawności i rzetelności działania instytucji publicznych, a także - w ocenie Wnioskodawcy - oczywista niekonstytucyjność zaskarżonych przepisów UTK z 2016 r., uzasadniają wydanie wyroku w okresie vacatio legis UTK z 2016 r. na posiedzeniu niejawnym;
2) jeżeli wniosek, o którym mowa w pkt 1 powyżej, nie będzie możliwy do uwzględnienia, Wnioskodawca wnosi, aby Trybunał Konstytucyjny – działając na podstawie art. 188 pkt 1 w związku z art. 8 ust. 2 i art. 195 ust. 1 Konstytucji RP – rozpoznał niniejszy wniosek w oparciu o bezpośrednio stosowane przepisy Konstytucji RP, z pominięciem zaskarżonych przepisów UTK z 2016 r. Niniejszy wniosek Wnioskodawca uzasadnia tym, że wskazane w petitum wniosku przepisy UTK z 2016 r. są przedmiotem kontroli konstytucyjności, więc ich uwzględnienie przy wyrokowaniu, a następnie stwierdzenie niekonstytucyjności, prowadziłoby do wydania przez TK orzeczenia na podstawie niekonstytucyjnych przepisów. Niniejszy wniosek jest uzasadniony także koniecznością ochrony podstawowych zasad ustrojowych i wartości towarzyszących demokratycznemu państwu prawnemu, ochrony racjonalności prawodawcy, a także - do czego obliguje treść Preambuły Konstytucji RP -zapewnienia gwarancji praw i wolności obywatelskich oraz sprawności i rzetelności działania instytucji publicznych. Podkreślenia także wymaga, że zasada domniemania konstytucyjności prawa, stanowiąca konsekwencję funkcjonowania modelu racjonalnego prawodawcy, nie wiąże Trybunału Konstytucyjnego w zakresie przepisów będących przedmiotem kontroli konstytucyjności prawa. Należy dodać, że analogiczny wniosek Wnioskodawcy Trybunał Konstytucyjny podzielił w sprawie K 47/15, słusznie kierując się koniecznością ochrony interesu publicznego oraz standardów państwa prawnego.