Wiadomo, że reprywatyzacja od dawna, zwłaszcza w Warszawie, wzbudzała emocje i kontrowersje. W związku z tym, czy był jakiś bezpośredni impuls do podjęcia tej inicjatywy?

Bezpośrednim impulsem do podjęcia prac legislacyjnych była sprawa, która odbiła się bardzo szerokim echem w Warszawie, dotycząca Szkoły Podstawowej nr 75 przy ul. Niecałej. Ponieważ w podobnej sytuacji może znaleźć się około 100 placówek dydaktycznych w Warszawie sprawa wydała się niecierpiąca zwłoki.

Do projektu tej inicjatywy wpłynęły bardzo różne opinie – od przychylnych do zupełnie negatywnych, ale także uwagi legislacyjne. Np. Krajowa Rada Notarialna wyraziła obawy dotyczące prawa pierwokupu roszczeń, które ma przysługiwać samorządowi lub Skarbowi Państwa w razie zbycia nieruchomości, co w rezultacie obejmuje nie tylko sprzedaż nieruchomości, ale wszystkie przypadki przeniesienia praw roszczeń określonych w dekrecie, np. darowizny na rzecz najbliższych, a jak podkreśla Rada w polskim prawie pierwokup stosuje się tylko do umowy sprzedaży Czy będą one uwzględnione w dalszych pracach nad projektem?

Wszelkie zastrzeżenia typu legislacyjnego  są analizowane i dyskutowane na posiedzeniach komisji. Jeżeli będzie z tych analiz wynikało, że proponowane regulacje mogą (jak przy uwagach zgłaszanych przez Krajową Radę Notarialną) oddziaływać za szeroko – na osoby, które nie powinny tą regulacją być objęte to oczywiście będzie to uwzględnione w procesach legislacyjnych.