Założenie jest takie, że szkoła ma uzupełniać teoretyczną część wykładaną na uniwersytecie w ramach przedmiotu prawo bankowe. Nacisk ma być położony na część praktyczną. Ćwiczenia będą prowadzone przez nauczycieli akademickich oraz ekspertów partnerów projektu. Dlatego zagadnienia prawne zostaną uzupełnione o aspekty ekonomiczne, na przykład zarządzanie ryzykiem.

O ile na zachodzie inicjatywę podejmują firmy, tak w Polsce, to studenci muszą dobijać się do ich drzwi prosząc o wsparcie. Obustronny sukces zależy od tego, jak szeroko te drzwi zostaną otwarte.

Następnym poziomem współpracy jest przygotowanie całego program studiów przez prywatną firmę. Ona określa zakres wiedzy oraz jakie umiejętności potrzebują jej pracownicy, aby osiągnąć sukces w firmie. Na przykładzie Univerisity of Exeter, KPMG (firma audytowa), ICAS (Szkocka Izba Biegłych Rewidentów) wspólnie z Business School zaplanowali kierunek BSc Accounting. Sześcioletni program obejmuje studia licencjackie, pracę w londyńskim dziale audytu KPMG oraz uzyskanie tytułu biegłego księgowego CA. Studenci najpierw zdobywają wiedzę teoretyczną, którą następnie wykorzystują w praktyce i zdobywają certyfikat zawodowy. Program zasługuje na szczególną uwagę także z tego względu, że firmy pokrywają koszty czesnego, egzaminów ICAS a ponadto, zapewniają wynagrodzenie w wysokości 20 000 funtów w każdym roku programu.

W Polsce nieśmiało z inicjatywą wyszła firma Ernst&Young. We współpracy z SGH otworzyła program studiów magisterskich Finanse i Zarządzanie w Biznesie. Absolwenci ścieżki zwolnieni są z dziewięciu egzaminów na brytyjską kwalifikację biegłego rewidenta ACCA. Mają większą możliwość odbycia praktyk w Ernst&Young. Firma pomogła wykształcić wielu biegłych rewidentów. Znaczna część absolwentów tego kierunku do dzisiaj jest związana z Ernst&Young. Korzyści nie trzeba nikomu tłumaczyć. Dlaczego więc, Finanse i Zarządzanie w Biznesie, prowadzone przez Ernst&Young i SGH to jedyna taka inicjatywa w Polsce? Regulacje prawne nie stawiają szczególnych barier. Poziom rozwoju gospodarczego w Polsce nie jest też na tyle niższy, żeby mógł być wytłumaczeniem dla takiej przepaści.