W świetle przytoczonych powyżej rozwiązań ustawowych stwierdzić należy, iż kwestio­nowana przez autorów petycji regulacja zawarta w Regulaminie Senatu, a dotycząca oświad­czeń senatorskich jest jednym z dopuszczalnych sposobów wykonywania ustawowo okre­ślonego prawa senatorów do uzyskiwania informacji i wyjaśnień od wskazanych organów i instytucji. W związku z powyższym nie można uznać, iż Senat wprowadzając do swojego regulaminu instytucję oświadczeń senatorskich wykroczył poza konstytucyjnie wyznaczony zakres regulacji regulaminowej.

Podobnie sprawa wygląda w przypadku wyrażonej w petycji opinii, zgodnie z któ­rą art. 49 ust. 5 Regulaminu Senatu „nakłada obowiązek” udzielenia odpowiedzi na przedstawione przez senatora oświadczenie. Wskazany przepis określa zasady udziela­nia odpowiedzi na oświadczenia senatorskie (forma pisemna i 30-dniowy termin), jed­nak nie stanowi samoistnej podstawy zobowiązującej adresatów do ich udzielania. Taką podstawę można odnaleźć w przedstawionych powyżej postanowieniach ustawy o wy­konywaniu mandatu posła i senatora. Na trafność wskazanej interpretacji wskazuje tak­że treść art. 49 ust. 6 Regulaminu Senatu, zgodnie z którym w przypadku przekroczenia 30-dniowego terminu do udzielenia odpowiedzi na oświadczenie senatorskie albo udzie­lenia odpowiedzi oczywiście niewystarczającej stosuje się odpowiednio art. 8 ust. 1 pkt 13 i 14 Regulaminu Senatu. Przepisy te nakładają na Marszałka Senatu obowiązek „czuwania nad wykonywaniem wobec (...) senatorów konstytucyjnych i ustawowych obowiązków przez organy państwowe i samorządu terytorialnego, podporządkowane im jednostki oraz inne obo­wiązane podmioty” (pkt 13), a także obowiązek dokonywania oceny „wykonywania przez organy państwowe i samorządu terytorialnego obowiązków wobec (.) senatorów” (pkt 14). Zwrócić należy uwagę, iż: po pierwsze - środki jakimi dysponuje izba (i Marszałek Senatu) do egzekwowania odpowiedzi na oświadczenia senatorskie są nader skromne, po drugie odwoła­nie się w Regulaminie Senatu do ustawowych obowiązków poszczególnych organów państwa jest w pełni uzasadnione, zważywszy na przedstawiony powyżej konstytucyjnie wyznaczony zakres materii regulaminowej.

W związku z powyższym nie sposób zgodzić się z autorami petycji jakoby instytucja oświad­czeń senatorskich wykraczała „poza delegacje z art. 124 w zw. z art. 112 Konstytucji RP”. W konsekwencji nie ma żadnych konstytucyjnych powodów obligujących Senat do zmiany swojego regulaminu w analizowanym zakresie.