5 czerwca rzecznik generalny Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej Niil Jääskinen uznał, że państwo członkowskie może zezwolić bibliotekom na dokonywanie, bez zgody podmiotów praw autorskich, cyfrowego zapisu posiadanych w swych zbiorach książek w celu udostępnienia ich na stanowiskach komputerowych w czytelni. O ile dyrektywa o prawie autorskim nie pozwala państwom członkowskim na zezwolenie użytkownikom zachowywania na kluczu USB książek zapisanych przez bibliotekę w postaci cyfrowej, o tyle nie sprzeciwia się ona co do zasady drukowaniu książki jako kopii na użytek prywatny.

Na podstawie dyrektywy o prawie autorskim¹ państwa członkowskie przyznają twórcom wyłączne prawo zezwalania na zwielokrotnianie i publiczne udostępnianie ich utworów lub zakazania takiego zwielokrotniania i udostępniania. Niemniej jednak, dyrektywa umożliwia państwom członkowskim ustanowienie w stosunku do tego prawa określonych wyjątków i ograniczeń. Taka możliwość istnieje w szczególności w przypadku bibliotek², które w celu badań lub prywatnych studiów udostępniają użytkownikom znajdujące się w ich zbiorach utwory za pośrednictwem wyspecjalizowanych terminali³. W niniejszej sprawie Bundesgerichtshof (federalny sąd najwyższy Niemiec) zwrócił się do Trybunału Sprawiedliwości o wyjaśnienie zakresu tego uprawnienia, z którego skorzystały Niemcy.

Bundesgerichtshof musi rozstrzygnąć spór między uniwersytetem technicznym w Darmstadt (Technische Universität Darmstadt) a niemieckim wydawnictwem Eugen Ulmer KG⁴. Wydawnictwo stara się zapobiec dokonaniu przez uniwersytet cyfrowego zapisu znajdującej się w jego zbiorach bibliotecznych książki wydanej przez Eugen Ulmer⁵ oraz temu, by użytkownicy biblioteki mogli, korzystając ze stanowisk komputerowych zainstalowanych w czytelni, drukować tę książkę lub zachować ją na kluczu USB, a następnie wynieść ewentualnie te zwielokrotnienia poza bibliotekę. Uniwersytet rzeczywiście dokonał cyfrowego zapisu spornej książki i zawarł ją w katalogu pozycji dostępnych na stanowiskach komputerowych⁶. Odrzucił on wysuniętą przez wydawnictwo propozycję zakupu i korzystania z wydanych przez nie podręczników w formie książek elektronicznych („E-books”).

W przedłożonej dzisiaj opinii rzecznik generalny Niilo Jääskinen stwierdził przede wszystkim, że nawet jeżeli podmiot praw autorskich proponuje bibliotece zawarcie na odpowiednich warunkach umowy licencyjnej na używanie swojego utworu, biblioteka może powołać się na wyjątek przewidziany na rzecz wyspecjalizowanych terminali⁷. W ocenie N. Jääskinena biblioteka nie może powoływać się na ten wyjątek jedynie wówczas, gdy taka umowa została już zawarta.