Inaczej byłoby jednakże w sytuacji, w której hiperlink umożliwiałby użytkownikom strony internetowej, na której link ten się znajduje, obejście ograniczeń zastosowanych przez stronę, na której znajduje się chroniony utwór w celu ograniczenia dostępu publiczności jedynie do abonentów tejże strony, ponieważ w takim przypadku użytkownicy ci nie byli brani pod uwagę przez podmioty prawa autorskiego, gdy udzielały one zezwolenia na pierwotne udostępnienie.

W końcu Trybunał stwierdził, że państwa członkowskie nie mogą przyznać podmiotom prawa autorskiego szerszej ochrony poprzez rozszerzenie zakresu znaczeniowego pojęcia publicznego udostępnienia. Skutkowałoby to bowiem stworzeniem różnic prawnych i, w związku z tym, niepewnością prawa, podczas gdy odnośna dyrektywa ma na celu właśnie zaradzenie tym problemom.

UWAGA: Odesłanie prejudycjalne pozwala sądom państw członkowskich, w ramach rozpatrywanego przez nie sporu, zwrócić się do Trybunału z pytaniem o wykładnię prawa Unii lub o ocenę ważności aktu Unii. Trybunał nie rozpoznaje sporu krajowego. Do sądu krajowego należy rozstrzygnięcie sprawy zgodnie z orzeczeniem Trybunału. Orzeczenie to wiąże w ten sam sposób inne sądy krajowe, które spotkają się z podobnym problemem.

1  Dyrektywa   2001/29/WE  Parlamentu  Europejskiego   i   Rady  z  dnia   22  maja   2001   r.  w  sprawie   harmonizacji   niektórych aspektów praw autorskich i pokrewnych w społeczeństwie informacyjnym (Dz.U. L 167, s. 10).
ETS