Foto: euroislam.pl

10 lipca Trybunał Sprawiedliwości UE (ETS) orzekł, że wymóg podstawowej znajomości języka niemieckiego, od którego Niemcy uzależniają wydanie wizy dla celów dołączenia do obywateli tureckich zamieszkujących legalnie na terytorium Niemiec przez ich małżonków, jest sprzeczny z prawem Unii. Wymóg ten, wprowadzony w 2007 r., nie jest zgodny z klauzulą standstill układu stowarzyszeniowego z Turcją.

W ramach łączenia małżonków będących obywatelami państw trzecich Niemcy, od 2007 r., uzależniają co do zasady wydanie wizy od umiejętności porozumiewania się przynajmniej w prosty sposób w języku niemieckim przez małżonka, który zamierza dołączyć do członka rodziny rozdzielonej. Ten nowy warunek ma na celu zapobieganie wymuszonym małżeństwom i wspieranie integracji.

Naime Dogan, będąca obywatelką turecką zamieszkałą w Turcji, zamierza dołączyć do swojego małżonka, Seydiego Dogana, w Niemczech. Małżonek ten, także narodowości tureckiej, mieszka od 1998 r. w tym państwie, gdzie zarządza spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, w której jest większościowym wspólnikiem, i dysponuje dokumentem pobytowym na czas nieokreślony. W styczniu 2012 r. ambasada Niemiec w Ankarze ponownie odmówiła wydania Naime Dogan wizy w celu łączenia rodziny z uzasadnieniem, że nie ma ona niezbędnej znajomości języka.

Naime Dogan wniosła wtedy skargę do Verwaltungsgericht Berlin (sądu administracyjnego w Berlinie, Niemcy). Sąd ten zwrócił się do Trybunału Sprawiedliwości z pytaniem, czy obowiązujący od 2007 r. wymóg językowy nałożony przez Niemcy jest zgodny z prawem Unii, a w szczególności z klauzulą standstill uzgodnioną na początku lat siedemdziesiątych XX w. w ramach układu stowarzyszeniowego z Turcją¹. Klauzula ta zakazuje wprowadzania nowych ograniczeń w swobodzie przedsiębiorczości².

W wyroku z 10 lipca Trybunał odpowiedział, że klauzula standstill stoi na przeszkodzie wprowadzonemu po wejściu w życie wspomnianej klauzuli w danym państwie członkowskim uregulowaniu krajowemu, które uzależnia możliwość wjazdu na terytorium tego państwa w celu łączenia rodziny przez małżonków obywateli tureckich zamieszkałych w tym państwie od uprzedniego wykazania nabycia podstawowej znajomości języka urzędowego wspomnianego państwa³.

Taki wymóg językowy utrudnia bowiem łączenie rodzin, zaostrzając warunki pierwszego wjazdu na terytorium danego państwa członkowskiego małżonka obywatela tureckiego w stosunku do zasad mających zastosowanie w chwili wejścia w życie klauzuli standstill. Takie uregulowanie stanowi nowe ograniczenie w rozumieniu wspomnianej klauzuli w korzystaniu ze swobody przedsiębiorczości przez wspomnianych obywateli tureckich.