Ustawodawstwo odmawiające możliwości korzystania ze świadczeń z zakresu podstawowego zabezpieczenia osobom, które w ogóle nie zamierzając się zintegrować na rynku pracy, przybywają do Niemiec wyłącznie w celu skorzystania z niemieckiego systemu pomocy społecznej, jest zgodne, zdaniem rzecznika generalnego M. Watheleta, z wolą prawodawcy Unii. Takie wyłączenie pozwala zapobiec, aby osoby, które korzystają ze swobody przemieszczania bez woli integracji, nie stanowiły obciążenia dla systemu pomocy społecznej. Jest ono ponadto zgodne z przyznaną państwom członkowskim w tym zakresie swobodą uznania. Innymi słowy, pozwala ono uniknąć nadużyć oraz występowania określonej formy „turystyki socjalnej”.

Rzecznik generalny zauważył ponadto, że kryterium przyjęte przez Niemcy (mianowicie przybycie na terytorium niemieckie wyłącznie motywowane poszukiwaniem pracy lub chęcią uzyskania pomocy społecznej) pozwala na wykazanie braku rzeczywistego związku z terytorium przyjmującego państwa oraz integracji z nim. Kryterium to pozwala zapewnić efektywność gospodarczą systemu bez zakłócenia jego równowagi finansowej. Ustawodawstwo niemieckie dąży zatem do realizacji słusznego celu, jak tego wymaga Trybunał Sprawiedliwości. Ponadto, w ocenie rzecznika generalnego, wybrane kryterium wydaje się proporcjonalne do realizowanego celu. W celu ustalenia, czy wnioskodawca jest objęty rozpatrywanym wyłączeniem i czy tym samym należy mu odmówić przyznania świadczeń z zakresu podstawowego zabezpieczenia, organy niemieckie mają bowiem obowiązek zbadania jego osobistej sytuacji.

¹  Sozialgesetzbuch Zweites Buch, SGB II (księga druga niemieckiego kodeksu socjalnego). Świadczenia z zakresu podstawowego zabezpieczenia przewidziane w SGB II obejmują także świadczenia mające na celu włączenie do życia zawodowego, ale świadczenia te nie są przedmiotem rozpatrywanego sporu. Obok tego systemu dla osób poszukujących pracy system pomocy społecznej w ścisłym znaczeniu przewiduje w ramach SGB XII wyłączenie podobne do wyłączenia rozpatrywanego w sprawie Dano.

²  E. Dano pobiera jednakże na swojego syna od organów niemieckich świadczenie na dziecko pozostające na utrzymaniu („Kindergeld”) w wysokości 184 EUR miesięcznie oraz zaliczkę z tytułu zasiłku alimentacyjnego w wysokości 133 EUR miesięcznie.