W tych okolicznościach spółki Essent, Eneco i Delta wniosły sprawę do sądów krajowych, argumentując, że przepisy krajowe są sprzeczne  ze swobodą przepływu kapitału. Hoge Raad der Nederlanden (sąd najwyższy Królestwa Niderlandów), rozpoznający sprawę w ostatniej instancji, postanowił zwrócić się w tej kwestii do Trybunału Sprawiedliwości.

Trybunał stwierdził po pierwsze, że zakaz prywatyzacji, oznaczający w szczególności, iż inwestorzy prywatni nie mogą nabywać akcji ani udziałów w kapitale operatorów systemów dystrybucyjnych energii elektrycznej i gazu działających na terytorium Niderlandów, mieści się w zakresie unormowania art. 345 TFUE, wyrażającym zasadę neutralności traktatów względem zasad prawa własności w państwach członkowskich, z którego wynika między innymi, że państwa członkowskie mają prawo ustanawiać i zachowywać publiczną własność określonych przedsiębiorstw.

Artykuł 345 TFUE nie powoduje jednak wykluczenia zasad prawa własności obowiązujących w państwach członkowskich z zakresu zastosowania podstawowych reguł traktatu FUE, w tym w szczególności zasady niedyskryminacji, swobody działalności gospodarczej i swobody przepływu kapitału. W związku z tym Trybunał stwierdził, że biorąc pod uwagę skutki zakazu prywatyzacji, zakaz ten stanowi ograniczenie swobody przepływu kapitału.

Jednakże względy leżące u podstaw wyboru systemu własności przyjętego w prawie krajowym są czynnikami, które można brać pod uwagę jako uzasadnienie ograniczenia swobody przepływu kapitału. Do sądu odsyłającego należy dokonanie odpowiednich ustaleń.

W odniesieniu do zakazu powiązań grupowych i zakazu działalności ubocznej Trybunał stwierdził, że stanowią one również ograniczenia swobody przepływu kapitału, które wymagają uzasadnienia.
Trybunał uznał w tej kwestii, że cele w postaci zwalczania szeroko pojętego wzajemnego subsydiowania, w tym wymiany strategicznych informacji, zapewnienia przejrzystości na rynku energii elektrycznej i gazu oraz zapobiegania zakłóceniom konkurencji, wskazane w pytaniu sądu odsyłającego, służą zapewnieniu niezakłóconej konkurencji na rynku produkcji, dostawy i obrotu energią elektryczną i gazem. Zwalczanie wzajemnego subsydiowania służy ponadto zagwarantowaniu wystarczającego poziomu inwestycji w systemy dystrybucyjne energii elektrycznej i gazu.