Zdaniem Trybunału rozpatrywane przepisy krajowe są więc uzasadnione nadrzędnymi względami interesu ogólnego. Zapewnienie niezakłóconej konkurencji jest bowiem również jednym z celów traktatu FUE i ma służyć ochronie konsumentów. Zgodnie zaś z utrwalonym orzecznictwem Trybunału, ochrona konsumentów należy do nadrzędnych względów interesu ogólnego.

Trybunał stwierdził następnie, że zapewnienie wystarczającego poziomu inwestycji w systemy dystrybucyjne energii elektrycznej i gazu służy zabezpieczeniu dostaw energii, co również należy jego zdaniem do nadrzędnych względów interesu ogólnego.

Wreszcie, zakazy powiązań grupowych oraz działalności ubocznej zostały wprowadzone do prawa niderlandzkiego w drodze ustawy dokonującej między innymi zmiany przepisów krajowych wydanych w celu transpozycji dyrektyw z 2003 r. Nawet jeżeli z dyrektyw tych nie wynika konieczność ustanowienia tego rodzaju zakazów, Królestwo Niderlandów, wprowadzając rozpatrywane środki, dążyło do realizacji celów owych dyrektyw.

W związku z powyższym, cele wskazane przez sąd odsyłający mogą co do zasady, jako nadrzędne względy interesu ogólnego, uzasadniać stwierdzone ograniczenia podstawowych swobód.

Trybunał przypomniał jednak, że ograniczenia te muszą być odpowiednie do zamierzonych celów i nie mogą wykraczać poza zakres niezbędny do ich osiągnięcia, co ustalić powinien sąd odsyłający.

UWAGA: Odesłanie prejudycjalne pozwala sądom państw członkowskich, w ramach rozpatrywanego przez nie sporu, zwrócić się do Trybunału z pytaniem o wykładnię prawa Unii lub o ocenę ważności aktu Unii. Trybunał nie rozpoznaje sporu krajowego. Do sądu krajowego należy rozstrzygnięcie sprawy zgodnie z orzeczeniem Trybunału. Orzeczenie to wiąże w ten sam sposób inne sądy krajowe, które spotkają się z podobnym problemem.